Lezing naar Lucas 17, 5-10

In die tijd zeiden de apostelen tot Jezus: “Geef ons meer geloof.” Jezus antwoordde: “Als je een geloof had als een mosterdzaadje, zou je tegen die hele grote boom zeggen: “Maak je wortels los uit de grond en plant je in de zee”,  en dan zou de boom je gehoorzamen.” Als een arbeider een hele dag op het land had gewerkt wie van jullie zou dan bij thuiskomst tegen hem zeggen: “Kom aan tafel en eet mee.” Nee, waarschijnlijk zal je zeggen: Ga eens koken en bedien mij aan tafel. Jij mag gaan eten als ik klaar ben.” Moet je dan de knecht dankbaar zijn, omdat hij heeft gedaan wat hem werd opgedragen? Zo is het ook met jullie. Wanneer je alles hebt gedaan wat je is opgedragen, zeg dan: “We zijn maar gewone knechten; we hebben alleen maar onze plicht gedaan.”

Overweging

We hebben net gezongen “Wil je wel geloven dat het groeien gaat, klein en ongelooflijk als een mosterdzaad’. Kan jij je dat voorstellen? Je stopt een mosterdzaadje, zo klein als een speldenknop, in de grond en daar groeit dan een grote plant uit. Geloof je dat? Ja, denk ik dan bij mezelf, het is haast onvoorstelbaar, maar ik kan het geloven, omdat ik al een keer eerder zaad heb gezaaid en zag dat er plantjes uit groeiden. Dat ging echter toch niet helemaal vanzelf. Ik moest de zaadjes en daarna de kleine plantjes wel goed verzorgen. Ik gaf ze water en ook een beetje mest, zodat het grote planten konden worden. Het gaat dus niet alleen om geloven maar ook om doen.

In het verhaal van vanmorgen vroegen de apostelen aan Jezus om meer geloof. ‘Geef ons meer geloof,’ zeiden ze. Dan kan je je afvragen ‘wat is geloof eigenlijk en hoeveel heb je ervan nodig? Kan dat, meer of minder geloof?’ Dit zijn misschien wel heel moeilijke vragen. Waar denken jullie aan bij ‘geloof’? Laat me raden. God, Jezus, kerk, bidden, zingen, mensen.

Geloven is iets tussen God en mensen, tussen God en jou. Maar hoe en wat precies is moeilijk uit te leggen. En misschien geloof je wel helemaal niet in God en denk je dat je het wel allemaal zelf kan. Dat kan natuurlijk. Maar misschien is het dan wel zo dat je de echte God nog niet ontdekt hebt. Ik geloof dat God in ieder van ons aanwezig is, ook in wie niet in God gelooft. Iemand vertelde het eens zo aan een groep kinderen. “Ik tekende een cirkel en zei: Dit is een mens. Je kunt zeggen: God is boven de mens, of naast de mens, maar ik geloof dat God ook in mensen is. Ik tekende een cirkeltje midden in de grote cirkel en gaf dit een mooie kleur. Als mensen vinden dat ze alles wel zonder God kunnen dan krijgt dat binnenste cirkeltje een harde laag er omheen en ik tekende dat. Als ze zeggen: ‘Met God heb ik niks te maken’ dan groeit er weer een laagje overheen. Zo groeit een dikke harde laag om de mooie lichte plek. Je kunt er niet meer bij!! Maar stel nou dat later mensen ontmoet die jou leren geloven dan denk ik dat er gaatjes komen in de dikke laag en dat de laagjes weer zullen oplossen zodat je heel dicht bij God kunt komen. Je hebt het zelf een beetje in de hand.’

Je moet ook durven. Als je durft te geloven, dan kun je nog meer dan je denkt. Jezus zei: ‘als je het geloof had als een mosterdzaadje zou je zelfs een hele grote boom zo ver kunnen krijgen dat die zich zelf zou verzetten.’ Je zou nu kunnen denken, dan is een klein beetje geloof dus wel genoeg, want dat zaadje is zo klein. Maar dat is denk ik niet wat Jezus bedoelt. Om een grote plant te kunnen worden moet het mosterdzaadje  zich volledig overgeven aan de grond waar het in terecht komt als het is gezaaid. Het zaadje kan er alleen maar op vertrouwen dat de grond goed genoeg is om te kiemen. Volledig vertrouwen, er helemaal voor gaan, dat is denk ik wat Jezus hier bedoelt. Dan kan je zelfs tegen een boom zeggen dat die zich moet verplaatsen. Dat is natuurlijk ook niet letterlijk bedoeld. Heb jij het wel eens gezien dat een boom zich losmaakte uit de grond, het zand van zijn wortels schudde en daarna wegwandelde. Nee, Jezus bedoelde dat als je in God gelooft én je aan Hem toevertrouwd, je meer kunt dan je denkt. Wij zouden zeggen, dat we bergen konden verzetten.

Achter de dromenboom verscholen vertellen de kinderen over hun dromen en uitdagingen. Sommigen willen graag kunnen toveren of vliegen. Anderen wensen vrede of een einde aan dierenmishandeling.

Op het altaar staat een boom, een dromenboom. Aan de boom hangen blaadjes die de kinderen hebben ingekleurd. Op de voorkant een stoere stevige boom; een symbool voor kracht. De kracht die we allemaal in ons hebben. Op de achterkant hebben de kinderen een droom of een uitdaging geschreven, waarvan ze hopen dat die ooit nog eens uitkomt. Daarvoor kunnen ze misschien best wat extra hulp of kracht gebruiken.  Hulp van God, of van u, want God werkt immers via onze handen. Jullie mogen nu naar voren komen om te vertellen over je droom. (gesprekje)

Dromen komen niet zomaar uit. Alleen erin geloven is niet genoeg. Je moet er iets voor doen. Geloven is immers een werkwoord. Je kunt niet geloven vanuit je luie stoel. Je moet in actie komen. Het is heel fijn om dan een voorbeeld te hebben. Natuurlijk kennen we Jezus als voorbeeld. Maar ik denk ook aan Franciscus van Assisi. Zijn sterfdag hebben we afgelopen vrijdag met Werelddierendag nog herdacht. Franciscus gaf niet alleen alles wat hij had weg en ging voor de armen en zieken zorgen, maar hij was ook erg dapper. Zo trok hij dwars door het slagveld om de sultan te vragen om de gevechten te stoppen in de tijd van de kruistochten. Ik denk ook aan Malala, het Pakistaanse meisje dat vorige maand de Internationale Kindervredesprijs kreeg. Ondanks dat ze vorig jaar werd neergeschoten door Talibanstrijders gaat ze door met haar strijd tegen onrecht. In haar toespraak zei ze: ‘Ik wil wonen in een wereld waar iedereen naar school kan. Ik blijf daar altijd voor strijden.’ Maar ook je eigen vader of moeder kan een voorbeeld voor jou zijn.

Tot slot nog iets heel belangrijks. Je moet natuurlijk ook geloven in jezelf. Durf de uitdaging van je droom aan te gaan. Denk niet van: ‘dat kan ik toch niet.’ Want, je kunt meer dan je denkt!!

6 oktober 2013

Marjolein Tiemens-Hulscher