Honeyland, een wonder van een film over de omgang met de natuur. Vorige week las ik de recensie, met vijf sterren, in Trouw. Ik dacht direct ‘die film wil ik zien’. Mijn man bleek de trailer al gezien te hebben en had hem ook op zijn verlanglijstje gezet. Zoiets moet je niet te lang uitstellen. Een bezoekje aan de treinsreiswinkel in Amsterdam, om kaartjes op te halen, werd daarom afgerond met een avondje film in het Louis Hartlooper Complex in Utrecht. Ik had niet gedacht dat de manier van leven, zoals de vrouw in de film doet, in Europa nog mogelijk was. Lees verder
Puzzelen
Het maken van een legpuzzel is voor mij (en ik heb begrepen dat ik daar niet alleen in sta) de ultieme bezigheid voor de kerstvakantie. Het is ontspannend, nergens voor nodig, puur voor je plezier. Je kunt ermee beginnen en ophouden wanneer je wil, tenminste in theorie. De praktijk is weerbarstiger, nog even dat stukje, en dan nog een en nog een…… Voor je het weet is er weer een uur voorbij. Maar wat geeft het, het is immers kerstvakantie. Lees verder
Met lichte tred
De kaft wekt al het verlangen om te gaan wandelen. Wat zou ik graag dat weggetje aflopen. Het boek ‘Met lichte tred’ van Ton Lemaire is aan de ene kant een uitnodiging om naar buiten te gaan, om je al wandelend te laten opnemen in je omgeving. Aan de andere kant is het een aanklacht tegen het vooruitgangsdenken; de vlucht vooruit, waarin alles meer en sneller moet. Het is een mooi boek om te lezen in de adventsperiode, een tijd waarin we verlangend uitzien naar …… ja, naar wat eigenlijk? Lees verder
Broeder Zon
Twee weken geleden reisde ik van het midden van het land naar het noorden. Ik vertrok met stralend weer. Na Amersfoort werd het steeds mistiger. Eenmaal de IJssel over zat het gewoon potdicht. Alles was grijs. Dat duurde de hele dag. Ook de volgende dag trok de hemel niet open. Wat was het heerlijk om de dag daarna de zon weer te mogen begroeten. Broeder zon, wat zouden we zonder hem moeten? Guy Dilweg schreef een mooie meditatie bij het Zonnelied van Franciscus van Assisi. Hier het gedeelte over broeder zon. Lees verder
Genieten van genoeg
Afgelopen maandag las ik in de krant dat Martine Vonk is overleden (14 nov 2019). Ik wist dat ze ernstig ziek en het einde inzicht was. Maar toch, haar overlijden komt hard aan. Ze pleitte vol overgave voor een duurzame levensstijl, waarbij haar geloof een onuitputtelijke inspiratiebron was. Zelfs vanuit haar ziekbed was ze voor velen nog een inspirator en steun. Lees verder
Theologie is onontbeerlijk voor economie
‘Kijk dat is mooi’, dacht ik bij het lezen van een kop in Trouw (29 okt 2019). ‘Hoe nuttig de theologie is voor economie.’ Niet als een vraag, maar als een stelling. Er had van mij best een uitroepteken achter gemogen. Een theoloog en een econoom die een tweemanschap gaan vormen bij de faculteit economie. Maar na het lezen van het artikel dacht ik: ‘Wat zou het mooi zijn als het niet bleef bij een tweemanschap. Laat het een driemanschap (vrouw mag ook) worden door de toevoeging van een ecoloog. Lees verder
Medeverantwoordelijk?
Zijn XTC- (en andere drugs)-gebruikers medeverantwoordelijk voor drugsmoorden en de afvaldumping van drugslabs? Het is een vraag die de afgelopen tijd in de media rondging. Heeft u erover nagedacht? Het ging specifiek over drugs. Maar in feite kun je dezelfde vraag stellen voor alle producten die we gebruiken. Ben je medeverantwoordelijk voor de effecten die de producten, die je gebruikt, hebben op het leven andere mensen of op het milieu, de natuur? Lees verder
