Nu het ’s avonds weer zo lang licht is en nog lekker warm, maak ik zo nu en dan een avondwandeling(etje). Een klein rondje was de bedoeling. Een landgoedeigenaar heeft echter een klein stukje van ‘zijn eigen weg’ hermetisch afgesloten, waardoor we nu zeker 1,5 km moeten omlopen. Maar daardoor kwam ik wel langs het gedichtbankje. Lees verder
Laudato Si’
Klimaatwaken
Klimaatverandering en het in rap tempo uitsterven van planten en dieren bedreigen de leefbaarheid op aarde. Eigenlijk zeg ik dat verkeerd. Het is ons gigantische consumentisme en hoe we met de natuur omgaan, die de leefbaarheid op aarde bedreigen. Onze manier van leven is ‘een klap in het gezicht van God’, zoals een priester het stelde. Door de schepping te schaden, doe je ook de Schepper geweld aan. Paus Franciscus zei het, in het kader van de Laudato si’ week, wat poëtischer. “Ieder jaar ziet duizenden planten- en diersoorten verdwijnen. De meesten sterven uit door menselijke activiteiten. Zij kunnen God niet meer loven door hun bestaan of hun boodschap aan ons overbrengen. Dat recht hebben we niet.” Lees verder
Zorg voor de aarde, herstel van de wereld
Een paar maanden geleden attendeerde een koorlid mij op een boekje ‘Zorg voor de aarde, herstel van de wereld.’ Ze dacht dat het mij wel zou aanspreken, en daar had ze gelijk in. In het boekje staan levensbeschouwelijke reacties uit vier verschillende bronnen op de ecologische crisis. Het is een initiatief van de Stichting PaRDeS en zij vroeg de auteurs: “In 2020 willen we opnieuw een publicatie laten verschijnen, en deze keer zal die gaan over het ‘herstel van de aarde’ gezien als een aan de mensheid geschonken gave waarmee zij met zorg en aandacht dient om te gaan. [ ] Wij zouden jullie willen vragen om vanuit jullie kennis, kunde en wijsheid in een essay na te willen denken over de mondiale klimaatcrisis en die in gesprek te brengen met bronnen van wijsheid uit de traditie, waarin jullie geworteld zijn als ook met initiatieven in jullie cultuurpolitieke leefomgeving waarin een nieuwe verhouding in de zorg voor de aarde en voor de schepping zichtbaar wordt.” Lees verder
Gallenwandeling
Aan het eind van een zondagmiddag hingen we een beetje moe, duf en doelloos op de bank. Lezen ging niet mee, de ogen vielen dicht. Breien lukte ook niet, want het patroon was te ingewikkeld. Mijn dochter zag dit zo eens aan en stelde toen voor om gallen te gaan zoeken en bekijken. Dus heb ik me overeind gehesen en zijn we samen naar buiten gegaan. Lees verder
Dat een nieuwe wereld komen zal
Mijmeren over de na-coronatijd. We doen het denk ik allemaal, ieder op zijn of haar eigen manier. Wat nemen we mee van deze rare tijd? Wat hebben we gemist? Wat vonden we juist fijn? Wat willen we houden, wat zouden we anders willen?
Wat we volgens mij vooral missen, is ‘de ander’; ouders, kinderen, partners, vrienden, koorleden, sportmaatjes. Zelfs school werd door een groot aantal kinderen gemist, vooral de juffen, meesters, vriendjes en vriendinnetjes. Al het andere viel daarbij in het niet. Lees verder