Ik ben nu de trotse bezitter van vijf eigen gemaakte broodzakken. Hiervoor werd ik geïnspireerd door Emily-Jane Lowe, die ‘nee’ zegt tegen de weggooimaatschappij. Zij neemt eigen katoenen tasjes mee naar de markt voor groente en fruit. Ook glazen potten gaan mee om bijvoorbeeld losse rozijnen of noten in te doen. Direct al bij de kraam.

Dat wil ik ook, dacht ik bij het lezen van een artikel in Trouw (29 april). Ik ben begonnen met het maken van vijf broodzakken. Gewoon van een oud laken dat ik nog had liggen. In de biologische winkel  waar we ons brood kopen, heb ik afgesproken dat de broodbestelling ongesneden en onverpakt wordt klaargelegd. Als ik nu met de broodzakken kom, dan wordt het brood ter plekke gesneden en in de zakken gedaan. Ze vinden het geweldig. Hiermee gebruiken we met ons gezin ongeveer 330 plastic zakjes minder per jaar.

Het brood gaat met zak en al de vriezer in. Maar de eerlijkheid dient mij te zeggen dat het brood na ontdooien in de stoffenzak wel wat sneller uitdroogt dan in een plastic zak. Daarom doe ik het brood na ontdooien met stoffenzak en al alsnog in een plastic zak. Maar die wordt dan wel eindeloos hergebruikt.

Dat doen we trouwens ook met de papieren zakken voor groente en fruit, eierdozen en met kaaspapier. Maar ik heb mij voorgenomen om ook deze te vervangen door zelfgemaakte katoenen zakjes en bijenwasdoek. Emily-Jane geeft workshops hoe je zelf bijenwasdoek kunt maken met bijenwas en jojoba-olie. Zodra er een plekje is ben ik van de partij. Nieuwsgierig geworden? Kijk dan eens op de website van Emily-Jane.

Leven zonder plastic, is ook een vorm van consumanderen!

Marjolein Tiemens-Hulscher