Ik ben nu de trotse bezitter van vijf eigen gemaakte broodzakken. Hiervoor werd ik geïnspireerd door Emily-Jane Lowe, die ‘nee’ zegt tegen de weggooimaatschappij. Zij neemt eigen katoenen tasjes mee naar de markt voor groente en fruit. Ook glazen potten gaan mee om bijvoorbeeld losse rozijnen of noten in te doen. Direct al bij de kraam.
Dat wil ik ook, dacht ik bij het lezen van een artikel in Trouw (29 april). Ik ben begonnen met het maken van vijf broodzakken. Gewoon van een oud laken dat ik nog had liggen. In de biologische winkel waar we ons brood kopen, heb ik afgesproken dat de broodbestelling ongesneden en onverpakt wordt klaargelegd. Als ik nu met de broodzakken kom, dan wordt het brood ter plekke gesneden en in de zakken gedaan. Ze vinden het geweldig. Hiermee gebruiken we met ons gezin ongeveer 330 plastic zakjes minder per jaar.
Het brood gaat met zak en al de vriezer in. Maar de eerlijkheid dient mij te zeggen dat het brood na ontdooien in de stoffenzak wel wat sneller uitdroogt dan in een plastic zak. Daarom doe ik het brood na ontdooien met stoffenzak en al alsnog in een plastic zak. Maar die wordt dan wel eindeloos hergebruikt.
Dat doen we trouwens ook met de papieren zakken voor groente en fruit, eierdozen en met kaaspapier. Maar ik heb mij voorgenomen om ook deze te vervangen door zelfgemaakte katoenen zakjes en bijenwasdoek. Emily-Jane geeft workshops hoe je zelf bijenwasdoek kunt maken met bijenwas en jojoba-olie. Zodra er een plekje is ben ik van de partij. Nieuwsgierig geworden? Kijk dan eens op de website van Emily-Jane.
Leven zonder plastic, is ook een vorm van consumanderen!
Marjolein Tiemens-Hulscher
Groen geloven 
Wat een aardige site van Emily-Jane. De liefhebber moet wel erg veel tijd hebben (én zin) om het allemaal uit te voeren. Het motto is natuurlijk te leren leven zonder afval. Al jaren koop ik nooit iets dat in een blister is verpakt, tenzij er echt geen alternatief is.
Wat mij op de site aansprak is de hooikist. We hadden er thuis een, een echte kist (die tevens als zitbankje in de keuken plaats bood aan mijn broers en zus die verkering hadden en daar een ‘private situation’ beleefden) met hooi; mijn moeder had daar een textiele pasvorm in gemaakt waarin precies twee pannen pan pasten. De recepten ken ik natuurlijk niet maar groentes bv. werd even aan de kook gebracht en bij bijna 100 gr. C. meteen in de hooikist gezet; deksel dicht en een tijdje later is het garingsproces voltooid. Misschien is het een idee om hooikisten in productie te ten nemen.
Het is inderdaad, zelfs voor mij als voerder van een eenmanshuishouden, onvoorstelbaar hoeveel plastic en glas ik maandelijks moet afvoeren.
F.
Ik gebruik de hooikist ook regelmatig. Hierover heb ik eerder een blog geschreven in de categorie koken. Hooikisten worden nog steeds verkocht, maar zijn natuurlijk ook simpel zelf te maken. Die van mij bestaat uit een kartonnen doos met een stuk oude slaapzak en kussens van binnen. Kant en klare hooikisten schijnen best prijzig te zijn. De hooimadam is een betaalbaar alternatief. Zie http://www.hooimadam.com/
Grappig, wij hadden vroeger ook een hooikist thuis. Die mis ik wel eens… Laatst heb ik de oven gebruikt voor het garen van pasta: pan in de oven (niet aanzetten!), dikke handdoek eromheen
en ondertussen saus enzo verder gekookt op het fornuis. Werkte ook prima!
Pingback: Bijenwasdoek | Groen geloven
Ik laat het brood ontdooien in een broodtrommel, wel van plastik, maar hij gaat al jaren mee.
Wat een inspirerend idee! Dat wil ik ook!
Heb je het katoen ook nog behandeld zodat het vers-achtig blijft? Ik las ergens (anders) iets over bijenwas ofzo…?
Ik gebruik ook al een tijd katoenen broodzakken. Gekocht bij Kitchenhugs.nl, maar zelf maken is misschien wel net zo handig.
Omdat het brood inderdaad sneller uitdroogt ( er komt natuurlijk makkelijker zuurstof bij), haal ik alleen de boterhammen uit de vriezer die we gaan gebruiken.
als ik niet weet hoeveel boterhammen we gaan gebruiken, haal ik er wel meer uit. Ik zorg er dan voor dat aan weerzijde van het rijtje boterhammen de “kontjes” liggen. Blijft het brood er tussenin wat langer goed.