Aandachtig luisteren

Meestal hebben we het over het verkleinen van onze ecologische voetafdruk als het om duurzaam leven gaat. Maar misschien zouden we het meer over onze klimaathanddruk moeten hebben. Hoe kun je die inzetten om je klimaatschaduw te vergroten? Of te wel, hoe kun je meer mensen inspireren om ook duurzaam te gaan leven? Met die vraag hebben de deelnemers van de Laudato si’ ondersteuningsdag in twee workshops gestoeid. Lees verder

Groene catechismus

‘Een donderpreek voor de niet groene gelovige’, kopte Trouw (19-2-2024) om de Groene catechismus van Sam Janse onder de aandacht te brengen. Zo’n kop trekt de aandacht en prikkelde mij in ieder geval om het artikel te lezen en het boekje aan te schaffen. Dat is gelukkig een stuk sympathieker geschreven dan een donderpreek doet vermoeden, al schroomt Janse niet om het soms scherp te stellen. De Groene catechismus geeft richtlijnen, handvatten hoe je groen-gelovig kunt leven.

Lees verder

Laat de aarde juichen

Het besef dat we duurzamer, zorgzamer met de Aarde en al haar bewoners (ook planten en dieren) om moeten gaan dan we nu doen, groeit gelukkig. Over dit onderwerp verschijnt het ene boek na het andere, meestal vanuit een bepaalde discipline, de economie, de landbouw, religie. Maar in het boek ‘Laat de aarde juichen’; duurzaam beheer van de schepping worden deze disciplines gecombineerd. In het boek staat een belangrijke vraag centraal: Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de aarde een bewoonbare plek blijft of weer wordt, niet alleen voor de mensen, maar voor alle levende wezens op aarde. Zowel met de titel als met deze vraag geeft het boek blijk van een positieve insteek, namelijk dat het kan, het is mogelijk. De vraag is hoe. Hoe kan er vanuit de traditie van het christelijk geloof hier een antwoord op worden geformuleerd en kan er een nieuw handelingsperspectief worden ontwikkeld? En wat heeft dit dan te zeggen voor de economie, de landbouw, de handel, de politiek. Met name door deze combinatie van ‘theorie en praktijk’, vond ik het boek verrijkend voor de gedachtenvorming. Lees verder

Wandelen tegen is eigenlijk wandelen voor

Zaterdag 2 september liep ik met een klein groepje een scheppingswandeling over de landgoederen Bornia en Heidestein. Het was de eerste herfstachtige ochtend met mist, die de honderden spinnenwebben deed oplichten. We hebben ons gelaafd aan de stilte, die door de mist nog intenser was dan anders. Langzaam trok de mist op en brak de zon door. Een weldadig begin van een mooie dag. Lees verder

Mens erger je niet, zaai schoonheid

Afgelopen weekend moest ik weer aan een avond in Zoetermeer denken. Bij een bijeenkomst hadden we een mooi gesprek gehad over het gedachtengoed van de encycliek Laudato si’ en het gebed voor de Aarde dat daarin staat. Bij de vraag wat deze avond je gebracht had antwoordde iemand: “Ik ga schoonheid zaaien.” Ik vond het een verrassend antwoord en moest daar weer aan denken, omdat ik me dit weekend ergerde aan een paginagrote klimaatadvertentie van de rijksoverheid in Trouw (daarover straks meer). Ik bedacht me dat schoonheid zaaien niet alleen de wereld mooier maakt, maar ook jezelf goed doet. Met ergeren schiet je immers niks op. Daar heb je vooral zelf last van. Daarom is het goed om je elke keer weer te focussen op schoonheid zaaien. Of anders gezegd, duurzaamheid positief benaderen, het is geen keuze tégen vervuiling en vernietiging maar een keuze vóór een leefbare Aarde. Lees verder