Het begon met 1 meisje uit Zweden, Greta Thunberg en nu gaan scholieren in verschillende landen onder schooltijd de straat op om een beter en rechtvaardiger klimaatbeleid te eisen. In ons land gingen gister meer dan 10.000 jongeren naar Den Haag. En geef ze eens ongelijk. Het gaat om hun toekomst die nu wordt bepaald door de overheid en het bedrijfsleven. Maar ook de jongeren geven toe dat ze niet alles voor het klimaat overhebben. “Mijn vliegreizen pakken ze me niet af.”
Klimaatstaakster van het eerste uur
In Zeist hebben we een tienjarige klimaatstaakster. Lilly Platt zit met haar bord ‘schoolstaking voor het klimaat’ sinds de zomervakantie elke vrijdagochtend van 9 tot 10 op de trappen van het gemeentehuis in Zeist. Dit is haar manier om iets te doen voor het klimaat, naast de Plastic Pickup die ze heeft opgezet. Vanmorgen ben ik bij haar langs gegaan. Vandaag had ze ook support van een jongen, die wegens ziekte van de leerkracht, naar huis was gestuurd. Er waren meer mensen die haar kwamen steunen en bedanken voor haar actie. Zo worden niet alleen kinderen geïnspireerd, maar ook volwassenen wakker geschud. Het bleek vanmorgen een ontmoetingsplek van allerlei mensen die op een of andere manier actief zijn met ‘duurzaamheid’. Die hebben elkaar nu gevonden en zijn met elkaar gaan koffiedrinken. Wie weet komt daar weer iets moois uit. Zo werkt het dus, als een steentje in een vijver.
Klimaatstaken
Maar nu terug naar de jongeren in Den Haag. Het is verheugend dat er zoveel jongeren zich betrokken voelen bij het klimaatprobleem en daarvoor de moeite nemen om de straat op te gaan. Het is goed dat het bewustzijn, dat het om een echt en urgent probleem gaat, groeit. Dat er nu iets moet gebeuren. Dat hoe langer we daarmee wachten hoe moeilijker en duurder het wordt om de opwarming van de Aarde binnen de perken te houden en te leren leven met de gevolgen.
Normaal luister ik niet vaak naar de radio, maar gisterochtend volgde ik, al doende, het nieuws rondom de klimaatstaking. Onze zoon was ook met de trein naar Den Haag gegaan. De radioverslaggever noemde de aanblik van al die jongeren zelfs ontroerend. Een paar jongeren die werden geïnterviewd zeiden dat ze erg blij waren met de grote opkomst, dat het gezellig was, dat ze klimaat belangrijk vonden, en wezen vooral naar de overheid als degene die iets moet doen. “Want je kunt niet van de burger verwachten dat die zijn gedrag verandert”. Oeps, dacht ik, hier wringt de schoen. De overheid kan het niet alleen. Bovendien, heb ik zo langzamerhand wel geleerd, loopt de overheid altijd achteraan. Echte verandering komt van onderop.
Klimaattaken
Natuurlijk zou de overheid haar sturingsmogelijkheden zo moeten gebruiken dat, ook voor het bedrijfsleven, duurzame keuzes aantrekkelijker worden dan vervuilende en verspillende keuzes. Maar het klimaat en de zorg voor de Aarde gaat ons allemaal aan. Iedereen, jong en oud, heeft ook een eigen verantwoordelijkheid daarin. En daar hoort ook gedragsverandering bij, zoals bijvoorbeeld aandachtiger consumeren. Je afvragen welke keuzes je hebt: boterhammen mee in de broodtrommel of een hamburger bij Mc Donalds. Ik hoop volgende keer meer broodtrommels te zien. Want dat de jeugd nog een keer de straat op gaat, staat voor mij als een paal boven water. Dat is ook wel nodig als de premier laconiek reageert, met dat Nederland de meest ambitieuze klimaatambities heeft van Europa. Waar hij dat vandaan haalt? De overheid is al twee keer door de rechtbank teruggefloten omdat ze niet genoeg doet om de klimaatdoelen te halen.
Ik sta dan ook pal achter het klimaatstaken, maar hoop dat de jeugd ook bereid is tot eigen klimaattaken.