Het is goed als moeders huilen, is een hoofdstuk uit het onlangs verschenen boek Scheppings(t)rouw van Lysanne van de Kamp-Rinzema. ‘Huilende moeders zien we niet. Ze huilen omdat de aarde zucht. Ze huilen om de toekomst van hun kinderen. Het is goed dat moeders huilen.’ Ruim tien jaar geleden begon ik met deze website Groen Geloven, omdat ik ook zo’n huilende moeder was en nog steeds ben. Het huilen stopt niet, maar is wel een noodzakelijke fase in de weg naar handelen. In haar boek schetst van de Kamp, moeder van een peuter, op een toegankelijke wijze hoe zij met haar gezin deze weg gaat. Ze vertelt openhartig hoe de Bijbel, haar geloof en het vertrouwen in God haar hiervoor inspireren, motiveren en troosten. Zij gaat inmiddels weer met een hoopvol hart door het leven. Dat gunt ze andere mensen, die zich door de milieucrisis weggeblazen voelen, ook.

De weg van rouw naar doorleefde hoop

De weg van rouw naar doorleefde hoop begint met onze ogen te openen voor de rauwe werkelijkheid en die in de bek durven kijken. Vaak niet leuk, maar wel nodig. Van de Kamp vat haar boek in één zin samen: ‘Soms is het nodig om onze ogen te openen, waarmee er een beerput komt bloot te liggen, zodat we kunnen rouwen, zodat we ons kunnen bekeren, zodat we motivatie vinden om de weg richting herstel te bewandelen, zodat we meebouwen aan Gods koninkrijk op Aarde, aan Gods plan van herstel (sjalom).’

‘Wie op zoek is naar hoop zonder rouw, komt nooit tot de diepte van echte, doorleefde hoop. Rouw en hoop zijn onontkoombaar met elkaar verbonden.’

Niet westerse bronnen

Elke fase in deze weg beschrijft ze aan de hand van theorie, achtergrond informatie, verdieping, eigen ervaring en verhalen van anderen, zodanig dat ze een diepere laag in ons menszijn aanboort. Wat het boek naast deze combinatie en de eerlijkheid van de auteur ook bijzonder maakt is dat ze veel gebruikt maakt van niet westerse bronnen. Ze laat zien hoe we de levenswijsheid van inheemse volken kunnen gebruiken om de gebroken relaties met elkaar, met de onze niet menselijke medeschepselen en de Aarde kunnen herstellen. 
En natuurlijk is de (bijbelse) (naasten)liefde een onmisbare bron. 

‘Liefde is een krachtige motivator om onze manier van leven stapje voor stapje te veranderen in een manier die bijdraagt aan sjalom.’ 

Dwaasheid?

Dit boek laat zien, dat ondanks er veel legitieme redenen zijn om moedeloos te raken, we als christenen kunnen leren hoe we al treurend gelukkig kunnen worden en met een hoopvol hart door het leven kunnen gaan. Als we als dwazen oefenen in de manier van leven die God altijd al met ons voor ogen had. In sjalom. ‘Niet om de aarde daarmee te redden, maar omdat we geroepen zijn om te doen wat we moeten doen, terwijl we weten dat dat niet lukt.’ Dat klinkt misschien dwaas. Maar is het niet zo dat God dwaasheid gebruikt om te laten zien wat wijsheid is? 

Scheppins(t)rouw is een bemoedigend boek voor iedereen die worstelt met de gevoelens die gepaard gaan met de milieucrisis. Een mooi boek om zelf te lezen, maar misschien nog wel mooier om het met elkaar te doen, en er samen over te praten.

Lysanne van de Kamp-Rinze is moeder, schrijver en projectleider bij Micha Nederland. Als interviewer en storyteller bezocht ze verschillende landen in het mondiale zuiden die de klappen van de milieucrisis opvangen.

Het boek kunt u hier bestellen. Het is ook te koop via de lokale boekhandel.