Met het openen van de Heilige Deur in de Sint Pieters Basiliek luidde de paus met kerstmis het Heilige Jaar in. Dit Jubeljaar heeft als thema ‘Pelgrims van hoop’. “Christelijke hoop is een geschenk van God dat ons leven met vreugde vervult”, zei paus Franciscus in een video boodschap. “Vandaag hebben we, heeft de wereld, deze zo hard nodig.” Er is zoveel gaande in de wereld, klimaatverandering, oorlogen, onrecht, waardoor we gemakkelijk ontmoedigd kunnen raken. “Waar moeten we de hoop zoeken?”
Waar moeten we de hoop zoeken? Het is een vraag die mij, en ik denk velen met mij, bezig houdt. Hoop is net zoiets als geloven. Het is niet tastbaar, je kunt het niet vastpakken en toch kun je je eraan vasthouden. De Tsjechische dissident en schrijver Václav Havel noemt hoop een gerichtheid van het hart, verankerd voorbij de horizon. Aan dat anker zit een touw dat we stevig moeten vasthouden. Ik zie het voor me. Aan dat touw kunnen we ons naar de horizon trekken. We kunnen nu nog niet zien wat er voorbij de horizon is. Maar als de gerichtheid van ons hart ‘goed’ is, zal de toekomst dat ook zijn, is de verwachting en de hoop.
En ondertussen zijn er overal lichtpuntjes van hoop zichtbaar. Mensen die zich belangeloos inzetten voor een ander, voor een veilige en schone leefomgeving, voor de bomen van Amelisweerd. “Laat je keuzes je hoop weerspiegelen, niet je angsten”, zei Nelson Mandela. Wat je aandacht geeft groeit. Laat dat niet de angst zijn, maar het verlangen naar het goede en zet je eigen talenten daarvoor in. Dan zullen we pelgrims van hoop zijn en met een liefdevol hart deze aarde bewonen.
Pelgrimage
Onderweg – verlangen – leven
stap voor stap
de paden treden
los van tijd en plan
te gaan
in het ritme van de voeten,
van licht en wind en zon en regen,
melodie
die in je zingt
met wat je elke dag omringt
zoeken, vinden en ontmoeten,
achterlaten, verdergaan
waar je alleen of met een ander
stilte, ruimte, leven deelt.
Wegen vinden,
uitgesleten, platgetreden
door zovelen,
steeds jezelf verbonden weten,
met die je in beweging zet,
die je behoedt en op je let,
ongemerkt je wonden heelt.
Gaan
is antwoord, hoop en
leven,
ja zeggen, uit handen geven
als het moet
opnieuw beginnen,
liefde vinden,
goedheid – vrede – delen,
visioen.
Jeanette van Osselen
