Geluk is: samen genieten van genoeg. Het zou zomaar een ‘Loesje’ kunnen zijn. Wie weet? Het kwam bij me op omdat het vandaag de internationale Dag van het Geluk is en ik vorige week naar de presentatie van het boek ‘Samen genieten van genoeg’ ben geweest. Het boek is geschreven ter nagedachtenis aan Martine Vonk en ter inspiratie voor mensen die willen leven in verbinding met God, de ander en de schepping.
Martine Vonk (1974 – 2019) leefde een poosje bij vier religieuze leefgemeenschappen en ontdekte daar hoe eenvoudig leven met God en met elkaar bijdraagt aan meer welzijn voor de hele schepping, de gemeenschap en voor jezelf. Door je leven, je spullen en je talenten te delen met elkaar, wordt duurzaam leven niet alleen hoopvol en haalbaar, maar geeft het ook vreugde. Ze schreef hier een proefschrift over, maar de wens om daar nog een publieksversie van te maken kon ze, door haar ziekte, niet meer realiseren. Dat heeft Theanne Boer nu gedaan, samen met andere enthousiaste denkers en doeners.

“Laat je drijfveer in het leven het mooie en het goede zijn. Mijn uitgangspunt is te genieten van genoeg. Genieten van al het moois dat je mag ontvangen. Genieten van samen delen, om dat het leuk is en vreugde schept. Het heeft geen zin om te handelen vanuit een schuldgevoel. Dat houd je nooit vol. Juist al het goede is reden om te vieren – en doe dit dan ook, want dat geeft je energie. Blijf steeds zoeken naar het mooie en het goede; dat is zoeken naar het koninkrijk van God.”

Martine zei dit in een interview dat ik met haar had, helemaal in de beginperiode van GroenGeloven. Wie had toen gedacht dat deze woorden prominent op de eerste bladzijde van het boek zouden staan dat nu is verschenen. Stiekem ben ik er wel een beetje trots op. Het doet me wat. “Laat je drijfveer in het leven het mooie en het goede zijn. Blijf daarnaar zoeken; dat is zoeken naar het koninkrijk van God.” Nu merk ik hoe belangrijk het is om je daaraan vast te houden. Zeker als ik net de krant hebt gelezen, of het nieuws op TV hebt gezien. Er is zoveel niet mooi en niet goed in deze wereld. En erger nog, er wordt zoveel moois en goeds kapot gemaakt. Ik word er depressief en moedeloos van, maar weet ook dat ik, en de wereld, daar niks mee opschiet. Daarom is het goed om mezelf, om elkaar, steeds weer een hart onder de riem te steken om het goede en het mooie dat er is te blijven zoeken, te vinden en te zien, en je daaraan op te trekken.

Hoopvolle waarden

Zoek en gij zult vinden. Maar waar te zoeken en hoe? Martine zocht en vond het bij de vier religieuze gemeenschappen waarmee ze een poosje samenleefde, de amish, de hutterieten, de franciscanen en de benedictijnen. Deze gemeenschappen leven vanuit een gezamenlijk beleefd geloof, een duidelijk pakket aan waarden en een sterk sociaal kapitaal, waardoor je gedrag in overeenstemming is en blijft met wat je echt van binnenuit wilt. Ze vroeg zich af of het mogelijk is om, in onze tijd van individualisering, secularisatie en een 24 uurs economie, de meest inspirerende waarden zoals stabiliteit, matigheid en reflectie uit de context te halen en te kopiëren naar ons eigen, vaak individuele bestaan.

Anders denken en doen

Ja, dat kan, was haar conclusie. Maar dan moet er wel wat veranderen in ons denken. “We moeten anders tegen consumptie aan gaan kijken. Als we waarden als eenvoud en matigheid willen nastreven moeten we ons richten op wat we werkelijk nodig hebben niet op waar we zin in hebben of wat we voor een prikkie kunnen krijgen. We moeten onze blik richten op de lange termijn en op de wereldwijde gemeenschap, op aarde als gemeenschappelijke huis.” Het boek staat vol met hoopvolle en inspirerende voorbeelden van mensen en leefgemeenschappen die dit, op een of andere manier, in de praktijk brengen; glimpen van het koninkrijk van God.