Op tweede Paasdag waren we misschien wel voor het laatst bij elkaar in het ‘oude’ huis van mijn ouders. Begin maart zijn zij verhuisd naar een bejaardenwoning. En zoals dat gaat van een groot huis naar een klein huis, kan er heel veel niet mee. Dat moet allemaal uitgezocht. Wat kan waar heen. Dat was onze paasklus. En, tijdens de koffie, zegt mijn broer opeens: “Heet van de naald; de paus is dood.” Zo kreeg ik het nieuws van zijn overlijden te horen. Ik kreeg direct een brok in mijn keel en kon even niks meer zeggen. Het voelde als een groot verlies, niet alleen voor mezelf, maar voor heel de wereld. Nog steeds voel ik mij een beetje verweesd en ontredderd. We staan nu voor de uitdaging om zijn gedachtegoed, zonder hem, te blijven uitdragen: zorg dragen voor het gemeenschappelijke huis en al haar bewoners.