Vorige week donderdag, 8 mei, stroomden tijdens het koken opeens heel veel berichtjes binnen. Tja, dan word je toch nieuwsgierig. Wat is er aan de hand? Habemus papam!! Wat ongelooflijk snel, was mijn eerste gedachte. Gevolgd door, ach nu kan Herbert (mijn echtgenoot) toch niet de witte rook live zien. Hij stond op het punt om, voor zijn werk, naar Rome te gaan. Maar niet getreurd, het is natuurlijk ook heel bijzonder om nu in Rome te zijn en de eerste dagen van de nieuwe paus daar mee te maken. Afgelopen zondag kreeg hij met 100.000 anderen de zegen. Eigenlijk ben ik best wel een beetje jaloers. De derde gedachte, de belangrijkste, was: wat voor man zal het zijn?
Lees verderliefde
Ja, ik geloof
Afgelopen zondag sloten we in Driebergen de week van gebed voor eenheid van de christenen af met een oecumenische viering. Het was weer een mooie mix van inhoud, gebed en liederen die de kleurrijke diversiteit van de kerkgenootschappen weerspiegelt. Het is zo fijn om samen te zingen en te bidden, je voelt dat het verbindt ondanks de verschillen die er ook mogen zijn. Maar we weten we geloven en leven uit die ene Kracht, die ene Bron van Liefde die we God noemen. We zijn als stralen van de zon, dragers van Zijn Licht, als takken aan een boom die allen gevoed worden door dezelfde kracht uit de wortels. Daarin weten we ons met elkaar verbonden en kunnen we zeggen: “Ja, ik geloof.”
Lees verderRuimte geven
In de weken na Pasen worden er in de kerk veel Bijbelteksten gelezen die gaan over liefde; geen gemakkelijke of goedkope liefde, maar de liefde die ons verbindt met Jezus, met elkaar, en met heel de schepping. “Blijf in mijn liefde,” zegt Jezus. Als je mijn geboden onderhoudt, zul je in mijn liefde blijven. En dan voegt hij er nog aan toe. “Dit zeg Ik u opdat mijn vreugde in u moge zijn en uw vreugde volkomen moge worden.” Jezus belooft een vreugdevol leven als we proberen met Hem, met elkaar en met heel de schepping verbonden te blijven. Een hoopvolle boodschap in deze tijd van verharding in de samenleving. Lees verder
Witte Donderdag
Vandaag is het Witte Donderdag. In de christelijke traditie herdenken we dat Jezus voor de laatste keer samen met zijn vrienden at. In het evangelie van Johannes lezen we dat, voordat ze aan tafel gingen, Jezus hen de voeten waste. Petrus verwoordde, namens de leerlingen, hoe ongemakkelijk dit voor ze was. Hun Heer en meester die zich voor hen vernederde tot een slavenklusje. Maar Jezus deed het uit liefde. En hij hoopte voor hen, voor ons, een voorbeeld te zijn: ‘Maar als Ik, de Heer en Leraar, uw voeten heb gewassen, dan behoort ook gij elkaar de voeten te wassen. Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat gij zoudt doen zoals Ik U gedaan heb.’ Lees verder
Moederdag
Volgende week zondag is het moederdag. Toen de kinderen nog op de lagere school zaten kreeg ik thee op bed en natuurlijk de op school gemaakte cadeautjes voor de allerliefste mama. Mijn kettingen hangen nog steeds aan een mooie geverfde kleerhanger met vrolijke dolfijntjes in top. Een blijvende herinnering aan de die dierbare momenten met het hele gezin op bed. Het meest genoot ik van de verwachtingsvolle gezichtjes van de kinderen. Zou mama het mooi vinden? Altijd, want je voelde dat het met liefde was gemaakt.
Nu zijn de kinderen groot en het huis uit en hebben we niks meer met moederdag. Maar ik bedacht me, we kunnen natuurlijk wel iets doen voor onze aller moeder; zuster moeder aarde, die ons hoedt en voedt. Lees verder
GroenGeloven 