Vorige week schreef ik over de engel van deemoed, die je naar jezelf laat kijken en laat zien dat valkuilen bij een ander ook die van jou kunnen zijn. En, toeval of niet, kreeg ik van mijn dochter een blog doorgestuurd van een 23 jarige studente, Laura, uit New York City. Een prachtig voorbeeld hoe de engel van deemoed bij haar binnenkwam. Laura beschrijft hoe zij door de mensen in haar omgeving als het groene, duurzame meisje werd beschouwd en zo dacht ze ook over zichzelf. Ze ergerde zich groen en geel aan het plasticgebruik van een medestudente die elke dag alles in plastic bij zich had, inclusief bord en bestek, dat elke dag in de prullenbak verdween. Maar ze zei er nooit wat van. Op een avond deed Laura haar koelkast open en zag opeens dat alles wat daarin lag in plastic was verpakt. “Ik ben dus geen haar beter”, was wat door haar heen ging. Toen nam Laura een besluit. “Vanaf nu geen plastic meer in mijn huis”. En daar heeft de engel van dapperheid haar mee geholpen. In drie jaar tijd heeft Laura het voor elkaar gekregen om een leefstijl zonder afval te ontwikkelen.

De engel van deemoed helpt je om je eigen valkuilen te zien. Maar de engel van dapperheid staat dan klaar om samen met jou de strijd aan te gaan om de valkuil te slechten. Zoals Aartsengel Michael strijdt tegen de draak, zo geeft de engel van dapperheid de kracht en het doorzettingsvermogen om te strijden tegen onnodige plastic verpakking (om maar even bij het verhaal van Laura aan te sluiten) door bijvoorbeeld nee te zeggen tegen plastic zakjes en je eigen tasjes en (katoenen) zakjes bij je te hebben. Om je eigen weg te vinden die misschien wel afwijkt van de ‘mainstream’, omdat die beter bij jou past. Ik heb bewondering voor mensen zoals Laura. Dat ze hun leven zo rigoreus weten te veranderen. Het betekent toch dat je veel van wat je gewend bent los moet laten. Je vraagt je misschien af hoe ze dat volhouden. In het begin is het inderdaad een kwestie van volhouden, van discipline. Maar gaande weg merkte Laura dat ze geld bespaarde, beter ging eten en er veel gelukkiger van werd. Ja, en dan wil je niet meer terug natuurlijk.

Wij (als gezin) doen ook ons best, maar als ik eerlijk in ons huis rondkijk, dan valt er echt nog heel veel te veranderen om met recht te kunnen zeggen dat we een duurzame levensstijl hebben. Eigenlijk zijn we nog een beetje als de Laura aan het begin van het verhaal. De engelen van deemoed en dapperheid zullen ons helpen om elke keer weer een kleine stap in de goede richting te zetten. Elke stap is er één.