Een paar weken geleden heb ik weer een nieuwe voorraad bijenwasdoeken gemaakt. Het was mooi weer dus de keukendeur liet ik het liefst open staan. Maar ja, we hebben een tuin met veel planten die bijen aantrekkelijk vinden en die roken nu ook de bijenwas. Ze kwamen dus massaal naar binnen gevlogen. En honingbijen mogen dan, door te dansen, elkaar de weg naar goede voedselplanten weten te wijzen, de weg naar buiten vinden ze niet meer uit zichzelf. Ze proberen maar door het glas heen te vliegen. Ik heb ze allemaal stuk voor stuk gevangen met een glas en een stukje karton en buiten weer losgelaten. En de keukendeur dus toch maar dicht gedaan. Het werd dus duidelijk tijd voor een vliegengordijn. Maar dan wel een mooie.

Terwijl ik daar nog over aan het broeden was, bracht ik een bezoek aan Plaats de Wereld in Vries. Een hele leuk locatie waar vele vrijwilligers van allerlei projecten doen die het leven in ontwikkelingslanden en het leven hier met elkaar verbinden. Ze ontvangen hun spullen allemaal van mensen uit de buurt. Zo hadden ze een project waarmee ze een schaapsstal in ik weet niet meer waar ondersteunden. Dat deden ze door onder andere allerlei producten van schapenwol te maken (spinnen, breien, vilten) en die te verkopen. De wol zelf was geschonken. En wat hing daar ook: een prachtig vliegengordijn. Gemaakt van lappen stof. Helaas voor mij op dat moment te groot en te onhandig mee te nemen (We waren op de fiets). Maar het inspireerde me om er zelf een te maken.

Het is zo leuk om van de dingen die je nog thuis hebt liggen iets te maken. Ik hou altijd repen stof over van de bijenwasdoeken. Als die repen breed genoeg zijn bewaar ik ze. En zie, die kwamen nu goed van pas. Van al die restanten repen stof heb ik een leuk, boerenbont vliegengordijn gemaakt. Het staat reuze gezellig. Of die ook werkt? Dat weet ik nog niet. De deur heeft nog niet lang genoeg opengestaan om dat echt te testen. Als ik weer bijenwasdoeken ga maken dan zal ik het wel merken.