“Wat een leuke jas”, zeggen mensen nu tegen mij als ik mijn ‘nieuwe’ jas aan heb. “Een Black Friday deal?” “Nee, maar wel een koopje bij de tweedehands klerenwinkel van het Leger des Heils.” De rood-oranje jas met houwtje touwtje hing daar en straalde de boodschap uit: “Ik hang hier voor jou!” Het werkte. Ik heb mij erdoor laten verleiden en ben er erg blij mee. Hij is toch wel een stukje warmer dan mijn oude dun geworden zwarte winterjas. Zo makkelijk en leuk kan duurzaam doen dus zijn. Toch gaapt er nog een groot gat tussen duurzaam willen leven en duurzaam doen. Waarom?
Lees verderAuteur: mtiemens
Beuk en eik
Toen ik vanmorgen naar Utrecht fietste kwam ik het voorbeeld tegen bij het bericht dat ik vanmorgen gepost had. Rechts op de foto een eik, links een beuk. Het blad van beide bomen verkleurt, maar dat van de beuk glanst en straalt. Dat van de eik niet of veel minder. Het is natuurlijk nooit altijd ‘zo zwart-wit’, want in de natuur bestaan zoveel gradaties. Maar er is echt verschil. Let er maar eens op.
Grijze herfst
“Hier is de herfst veel grijzer”, dat zei mijn zoon tegen mij toen we een ommetje liepen vanuit zijn huis in Delfzijl. Het weekend ervoor was hij in Zuid Limburg geweest. Daar had hij intens genoten van de uitbundige herfstkleuren die vanaf de bomen spatten. Weer terug in Delfzijl viel het grote verschil hem op.
Lees verderHerfstfenomenen
Wat hebben we een mooie herfst dit jaar. Er zit wel eens een grijze, sombere dag tussen, maar in mijn beleving hebben we vooral mooie dagen. De natuur is zich aan het voorbereiden op de winter. Dat doet ze met een kleurenpracht van heb ik jou daar. Als het zonlicht over de bomen strijkt, lijken deze in vuur en vlam te staan. Ze lokken mij naar buiten. En ik ben niet de enige die zich daartoe verleiden laat. Het is opvallende druk in het bos, in ieder geval in het weekend. Alsof iedereen denkt dat het zomaar het laatste mooie weekend van de herfst kan zijn. Daarvan wil je dan nog wel even genieten.
Lees verderWat de stilte kan brengen
Afgelopen zondag (Dag van de Stilte) mocht ik weer voorgaan bij ons in de kerk. Tijdens de voorbereiding voor deze viering kwam er een herinnering bij mij boven. Ik was tiener en liep in een drukke winkelstraat in Den Haag. In mijn herinnering kwam er plotseling een vrouw naar mij toe en vroeg of zij voor mij mocht bidden. Nog voordat ik iets kon antwoorden pakte ze me bij de arm en leidde me richting de etalages. Daar stonden we ingeklemd tussen de langslopende mensen en de etalageruit en begon ze te bidden. Ze zal het met al haar ziel en zaligheid en goede bedoelingen gedaan hebben. Maar ik voelde me vooral overrompeld en erg ongemakkelijk, opgelaten, bekeken. Dit was niet hoe ik gewend was te bidden.
Er zijn vele manieren om te bidden. In de evangelielezing laat Jezus zijn leerlingen, en dus ook ons, zien dat de manier waarop je bidt, veel zegt over je zelf. In het gebed komt je ware aard naar boven. Jezus zelf zocht vaak een eenzame, stille, plek op om te bidden. Waar vind je nog een stille plek in je eigen woonomgeving?
GroenGeloven 