Vandaag is het Witte Donderdag. In de christelijke traditie herdenken we dat Jezus voor de laatste keer samen met zijn vrienden at. In het evangelie van Johannes lezen we dat, voordat ze aan tafel gingen, Jezus hen de voeten waste. Petrus verwoordde, namens de leerlingen, hoe ongemakkelijk dit voor ze was. Hun Heer en meester die zich voor hen vernederde tot een slavenklusje. Maar Jezus deed het uit liefde. En hij hoopte voor hen, voor ons, een voorbeeld te zijn: ‘Maar als Ik, de Heer en Leraar, uw voeten heb gewassen, dan behoort ook gij elkaar de voeten te wassen. Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat gij zoudt doen zoals Ik U gedaan heb.’ Lees verder
Bijbel
Stuurloze Ark
Met de werkgroep Theologie Kerk en Duurzaamheid, waar ik voorzitter van mag zijn, zijn we verdiepingsmateriaal aan het maken over geloof en duurzaamheid. Daarbij gebruiken we het Noachverhaal als kapstok. In de klimaatdiscussie wordt het zondvloed verhaal nog wel eens aangehaald. Vaak wordt dan gezegd, dat het nu niet God is die de Aarde laat overstromen maar dat de mens zelf de vloed over zich afroept door onze manier van leven. Maar het is veel interessanter om te kijken, of het Noach-verhaal ook houvast en inspiratie biedt voor een duurzamere omgang met de Aarde, zodat we ook deel van de oplossing kunnen zijn. Lees verder
Ootmoedelijk
Net over de drempel van het nieuwe jaar keer ik nog even terug naar de geboortestal. Daar kwamen, nadat de herders vertrokken waren, nog een paar gasten. Deze keer waren het hooggeplaatste heren, wijzen, koningen, magi, maar ook zij knielden, net als de herders, bij Jezus neer.
Ik vind het mooi dat in de eerste week van het nieuwe jaar het verhaal van de ‘drie koningen’ gelezen wordt. Zo houden we het kerstgevoel nog even vast voor we ons op het nieuwe jaar storten, of het nieuwe jaar ons overspoelt. Een paar gedachten bij dit inhoudelijk rijke en mooie verhaal. Lees verder
Ontroering
Het is aan alles te merken, het wordt kerstmis. De tuinen en straten zijn getooid met kerstverlichting. Op de radio en in de winkels hoor je Jingle bells. De reclames op de televisie gaan over samen eten en wat daarvoor in de aanbieding is. Kerstbomen sieren woonkamers, tuinen en pleinen. Er zijn legio kerstmarkten met vertier, oliebollen, warme chocolademelk en gluwein. Het kan niet op. Gelukkig zijn er ook oases van rust te vinden in de vele advents- en kerstconcerten die gegeven worden.Het draagt allemaal bij aan ons kerstgevoel. En ook ik doe er aan mee. Maar er bekruipt me ook altijd een dubbel gevoel omdat dit uiterlijk vertoon, de overdaad, in schril contrast staat met de eenvoud van de stal, waarin het kind geboren wordt, waarvan gezegd werd dat het de wereld zou redden. Wat heeft kerstmis nog met deze geboorte te maken? Lees verder
Durf over het water te lopen
Juli 2023 gaat de boeken in als de maand met de hoogste wereldtemperatuur ooit gemeten. Deze zomer zijn bosbranden en overstromingen, over de hele wereld, schering en inslag. De taal in het klimaatdebat wordt steeds alarmistischer. Secretaris-generaal Guterres van de VN zei dat de wereld zich op de ‘highway to hell’ bevindt, zolang landen de fossiele brandstoffen niet uitbannen. Moet de toon van het klimaatdebat inbinden? Ja, zeggen sommigen, anders raken mensen moedeloos en lamgeslagen. Je moet ook een toekomstperspectief bieden. Nee, zeggen anderen, je moet de urgentie blijven benadrukken anders sussen we ons zelf in slaap. Lees verder