Ik zit in een leesgroep van Speling, een tijdschrift voor bezinning. Het nummer (4, 2023) dat we nu aan het lezen zijn heeft als titel: Spreken over het geheim. Dat geheim verwijst onder meer naar het mysterie van de Aarde. ‘Haar diversiteit aan levensvormen, haar kwetsbaarheid enerzijds, haar veerkracht anderzijds, zijn geheimvolle zaken om met respect bij stil te staan’, staat in de redactionele inleiding.
Lees verderkwetsbaarheid
Ja, ik geloof
Afgelopen zondag sloten we in Driebergen de week van gebed voor eenheid van de christenen af met een oecumenische viering. Het was weer een mooie mix van inhoud, gebed en liederen die de kleurrijke diversiteit van de kerkgenootschappen weerspiegelt. Het is zo fijn om samen te zingen en te bidden, je voelt dat het verbindt ondanks de verschillen die er ook mogen zijn. Maar we weten we geloven en leven uit die ene Kracht, die ene Bron van Liefde die we God noemen. We zijn als stralen van de zon, dragers van Zijn Licht, als takken aan een boom die allen gevoed worden door dezelfde kracht uit de wortels. Daarin weten we ons met elkaar verbonden en kunnen we zeggen: “Ja, ik geloof.”
Lees verderDe kracht van kwetsbaarheid
Een poos geleden zaten we met een paar koorleden en de pastor bij elkaar om de kerstnachtviering voor te bereiden. De pastor vertelde over een jongetje dat tegen zijn moeder had gezegd: “Moeten we met kerstmis weer naar de kerk? Dat hoeft niet hoor. Dat hebben we vorig jaar ook al gedaan. Het is toch weer hetzelfde.” Lees verder
Noveen Laudato si’ week, dag 4
Kwetsbaarheid en verwondering
Dagelijks openingsgebed
Kom, Heilige Geest,
vervul ons hart met uw goedheid en genade,
ontsteek het vuur van Uw liefde in ons.
God van liefde, we bidden U
dat onze liefde voor U mag groeien,
zodat wij recht doen en ons laten raken
door de schreeuw van de armen
en met eerbied en zorg omgaan met uw schepping.
Door Christus, onze Heer.
Amen Lees verder
Goede zaak?
“Het coronavirus is vooral gevaarlijk voor mensen die oud en zwak zijn. Dat is dus een goede zaak. Het verlost ons van een zwakke bevolking die ziek is en zwaar op de maatschappij weegt”, zei psychiater/filosoof Damiaan Denys in de Standaard. Zo, los van de context van het hele artikel, komt dit wel heel hard en koud over (Ik weet niet hoe dit is in het originele artikel. Bij het zoeken daarnaar liet de techniek mij helaas in de steek). Ik las deze uitspraak van Denys in een column van Stevo Akkerman (Trouw, 6 april 2020). Hij schrok, net als ik, van deze gedachtegang. Dat zit hem in het oordeel dat eruit spreekt, het is een goede zaak, want ze drukken zwaar op de maatschappij. Zo gaan we toch niet met mensen om? Heeft niet elke mens een eigenwaarde? Is niet elk mens uniek, gewild en geliefd door God, geliefd door dierbaren en zelf ook een dierbare? Staan wij niet op de schouders van alle ouderen? Lees verder
GroenGeloven 