Gister was het voor mij eigenlijk een binnendag; ideeën uitwerken voor een nieuwe cursus die ik ‘Leven in verbinding’ noem als onderdeel van mijn stage voor de catechetenopleiding die ik aan het volgen ben. Ook werd het hoog tijd om stof te knippen voor nieuwe bijenwasdoeken. Vorige week op de bijenmarkt in Doorn gingen ze weer als zoete broodjes over de toonbank. Wat is het dan heerlijk om tussendoor even naar de Hondspol te fietsen om melk en groente te halen. Het voorjaar komt je dan met volle teugen tegemoet. Overal bloeiende bomen, zowel in tuinen als in de bosranden en singels. De sleedoorn staat er nu prachtig bij. De knotwilgen hebben allemaal een groene waas gekregen. Het duurt nog maar even en dan staan ze in blad. De slootranden zijn hier en daar een geel tapijt van het speenkruid met bloemetjes die wijd open staan richting de zon. Ik kan er intens van genieten en wordt dan ook van binnen warm. Ik zal zelfs al bloeiende pinksterbloemen en ook het fluitenkruid laat de eerste bloemen zien. Dit alles samen met zingende vogels (die ik helaas, op een paar na, niet aan het geluid herken), buitelende kieviten, de fladderende vlinders en huppelende lammetjes. Kortom, het voorjaar is echt losgebarsten.
Als ik dan terugkom is het eerlijk gezegd best moeilijk om me weer te zetten tot wat werk. Uiteindelijk beland ik dan met wat leesvoer (u weet wel die stapel die nooit kleiner wordt) en mijn aantekenschrift op het bankje in de tuin.
Succes met je cursus, fijn dat je ondertussen van de bloeiende natuur hebt kunnen genieten. Dat vind ik ook heerlijk, vooral de vogels op dit moment die luidkeels zingen en kwetteren terwijl ze druk aan het werk zijn :-).
Elk voorjaar weer opnieuw is die de explosie van nieuwe, verse levensvormen voor mij het teken van God die almaar bezig is met zijn schepping, met ons leefmilieu, met een aanbod van het geluk in zijn schepping, zijn mensen, zijn kinderen, – natuurlijk voorschot en teken van de verrijzenis.