Vandaag, 40 dagen na Pasen, vieren we het feest waarbij christenen herdenken dat Jezus is ‘opgestegen ten hemel’. Voordat Jezus deze wereld verliet gaf Hij zijn leerlingen een opdracht mee. Namelijk om te getuigen van Jezus, en de blijde boodschap, het goede nieuws, tot het einde van de aarde te verspreiden. Hij beloofde dat, als ze nog zouden blijven wachten in Jeruzalem, ze daartoe de kracht zouden ontvangen van de Heilige Geest. En dat vieren we over 10 dagen met Pinksteren.
Een nieuwe tijd
Na Hemelvaart en Pinksteren breekt er een nieuwe tijd aan. Jezus, die naar de aarde was gekomen om een poos samen met de mensen op te trekken is weer teruggekeerd naar zijn Vader ‘in de hemel’. Nu komt het op de leerlingen zelf aan om de boodschap van de liefde van God over de wereld te verspreiden. De leerlingen worden apostelen en ze worden bijgestaan door de Heilige Geest, die hen help om de kerk van Christus op te bouwen.
Stel je eens voor hoe dat gegaan moet zijn, zonder social media, zonder de moderne, snelle communicatietechnieken die we nu hebben. De apostelen reisden te voet, misschien met ezels of kamelen, per (zeil)boot. Ze bezochten steden en dorpen en spraken daar in het openbaar terwijl lang niet alle mensen ontvankelijk waren voor hun verhaal. Toch hielden ze vol en hield het verhaal stand. Het bereikte alle uithoeken van de wereld. Als je er zo over nadenkt is het toch wel heel bijzonder dat nu 2000 jaar na dato, het verhaal nog steeds wordt doorverteld, generatie op generatie.
Dauwtrappen
In sommige delen van Nederland is het de traditie om met Hemelvaart te gaan dauwtrappen. In de Middeleeuwen was dauwtrappen al een bekende traditie in Europa. Maar waarom het een traditie is geworden om dit met Hemelvaart te doen is me niet duidelijk geworden. Misschien omdat Hemelvaart meestal in mei valt en de ochtenden dan betoverend mooi kunnen zijn. De dauwdruppels in het gras glinsterend als edelstenen in het licht van de zon.

Voetjes, detail van een schilderij gemaakt door Lida de Zeeuw.
Dauwtrappen werd in de Middeleeuwen gezien als een spirituele activiteit. De mensen stonden heel vroeg op om te bidden en te mediteren in de natuur. Ze geloofden dat de dauw op het gras genezende krachten had. En als je met je blote voeten door het gras zou lopen zou je deze krachten opnemen die je dan beschermden tegen ziekten en ongeluk.
Nu is dauwtrappen vooral een activiteit om wandelend te genieten van de stilte in het nieuwe licht en de frisse lucht van de vroege ochtend. Waar de stilte alleen wordt doorbroken door een stromend beekje, het ruisen van de wind in de bladeren van de bomen (de Heilige Geest is nooit ver weg) of door het gezang van de wakker wordende vogels die jou begroeten en Gods lof zingen. Als je in stilte en met aandacht wandelt is het, net als in de Middeleeuwen, een spirituele activiteit. De foto van Marijke van der Giessen en het gebed van Hedi Hegeman, laten dit zien. Die verbeelden en verwoorden het bijzondere Hemelvaartgevoel.