Afgelopen zondag (Dag van de Stilte) mocht ik weer voorgaan bij ons in de kerk. Tijdens de voorbereiding voor deze viering kwam er een herinnering bij mij boven. Ik was tiener en liep in een drukke winkelstraat in Den Haag. In mijn herinnering kwam er plotseling een vrouw naar mij toe en vroeg of zij voor mij mocht bidden. Nog voordat ik iets kon antwoorden pakte ze me bij de arm en leidde me richting de etalages. Daar stonden we ingeklemd tussen de langslopende mensen en de etalageruit en begon ze te bidden. Ze zal het met al haar ziel en zaligheid en goede bedoelingen gedaan hebben. Maar ik voelde me vooral overrompeld en erg ongemakkelijk, opgelaten, bekeken. Dit was niet hoe ik gewend was te bidden.
Er zijn vele manieren om te bidden. In de evangelielezing laat Jezus zijn leerlingen, en dus ook ons, zien dat de manier waarop je bidt, veel zegt over je zelf. In het gebed komt je ware aard naar boven. Jezus zelf zocht vaak een eenzame, stille, plek op om te bidden. Waar vind je nog een stille plek in je eigen woonomgeving?
bidden
Kiezen voor de groene lijn
Met het oog op de komende klimaattop, hield het Vaticaan begin deze maand een eigen congres over de ecologische crisis. In Castle Gandolfo, het zomerverblijf van de paus, kwamen meer dan duizend mensen uit 80 landen naar de Raising Hope conference, om het 10 jarig bestaan van de encycliek Laudato Si’ te vieren. We hebben helaas afscheid moeten nemen van paus Franciscus, maar paus Leo trekt zijn groene lijn gelukkig moeiteloos door. Hij zei tegen de aanwezigen dat burgers in actie moeten komen. “Alleen dan zal het mogelijk zijn om de ontstane schade aan het milieu te beperken.” Ook hier geldt: Niets doen is geen optie!
Lees verderMariawandeling
Een paar weken geleden, ging ik voor het eerst mee met een Mariawandeling in het Driebergse bos onder de bezielende leiding van Harrold Zemann, pastoor van ‘mijn’ Parochie Sint Maarten. Aan de initiatiefneemster had ik een jaar geleden in het bos en de Heidetuin de mooie plekjes voor de Mariawandelingen laten zien, waaronder ook de Lourdesgrot. Zo was ik er enigszins bij betrokken. Toch was ik nog nooit mee geweest met de wandelingen. Ik heb wel wat met Maria, maar niet zo met de rozenkrans. Dat hield me innerlijk een beetje tegen denk ik. Wel heb ik de ervaring dat buiten bidden het gevoel van verbondenheid met ‘alles wat is’ versterkt. Dus, toen er weer een wandeling zou zijn, oktober is Mariamaand in de katholieke kerk, dacht ik, geef het een kans. Het was voor mij een nieuwe en mooie ervaring om zo je geloof te beleven. Een moment van diepe ontroering viel me toe. Lees verder
Elke dag bidden voor de schepping
Gister was het wereld gebedsdag voor de schepping. Maar het zou raar zijn om alleen dan voor de schepping te bidden. Elke dag kunnen we het wonder en mysterie van de schepping ervaren en daar dankbaar voor zijn. Ik zat laatst, het was een zonnig moment, gewoon maar een beetje te kijken naar de bloemen in de tuin en de insecten die daar rondvlogen en zich te goed deden van de nectar en het stuifmeel. Lees verder
Schoon wassen
Gister is de veertigdagentijd begonnen. In de katholieke traditie een periode van inkeer en bezinning in de voorbereiding naar Pasen toe, het feest van de opstanding van Jezus. Vasten, je van iets onthouden, maakt voor veel katholieken, maar ook voor anders- en steeds meer niet-gelovigen, deel uit van deze tijd die, die dan ook wel de vastentijd wordt genoemd. Volgens het traditionele vasten wordt er in de komende zeven weken geen vlees gegeten, behalve op de zondag. Aangezien steeds meer mensen al veel minder vlees eten, worden er ook alternatieven gezocht: niet snoepen, geen suiker, niet roken, geen alcohol, geen nieuwe kleren kopen, de auto laten staan enzovoort. Een dergelijke manier van vasten helpt je realiseren hoe goed we het eigenlijk hebben en dat we dat zo vanzelfsprekend vinden. Het maakt je meer bewust van de gaven die we elke dag weer mogen ontvangen uit Gods hand. Hoe vaak sta ik daar eigenlijk bij stil en ben ik daar bewust dankbaar voor? Lees verder
GroenGeloven 