16 april 2014 door mtiemens

Bollenvelden

Ik zal maar zeggen dat het een belevenis was. Het stond al lang op ons wensenlijstje; een fietstocht langs de bloeiende bollenvelden bij Hillegom en Lisse. Dus gingen we afgelopen zondag, na de feestelijke palmpaasviering, met onze fietsen in de trein naar Sassenheim. Van daaruit een rondje, Noordwijkerhout, een uitstapje richting strand, Hillegom, Lisse en weer terug naar Sassenheim.

De pastelkleuren van de hyacintenvelden.

We werden ondergedompeld in geuren (vooral van de hyacinten en narcissen) en kleuren. De haast pastelkleurige velden blauw, wit en roze van de hyacinten werden afgewisseld door de felle kleuren rood en geel van de tulpen en de narcissen. Maar ondanks deze pracht, en soms de duinen op de achtergrond, kon het landschap ons niet geheel bekoren. Dan vraag je je af waardoor dit toch komt. Want het was eigenlijk prachtig. Het weer werkte ook nog mee, blauwe lucht, witte wolken, best wat zon en wat wind. Onze conclusie was dat het landschap iets industrieels had door alle grote schuren en loodsen en de drukke wegen. Daar konden we niet omheen. Alleen door een beetje brutaal te zijn was het soms mogelijk om over te steken. Herhaaldelijk kwamen we een ononderbroken stroom van auto’s tegen.

Zelfs op de fiets was er geen doorkomen meer aan.

Blijkbaar bekeken veel mensen de bollenvelden vanuit de auto en schuwden ze daarbij ook de kleine weggetjes niet. Deze raakten hier en daar volledig verstopt. De auto’s konden niet meer voor of achteruit. Zelfs de fietsers konden er daardoor haast niet meer langs. We hebben het maar laconiek proberen op te nemen, maar eerlijk gezegd hebben we door het vele autoverkeer minder plezier aan het tochtje beleefd dan we van te voren hadden gedacht.

Als ik hier rondfiets denk ik, ondanks al het moois, ook aan al het gif dat wordt gespoten.

Altijd schuren, loodsen en kassen op de horizon zorgen voor een industriële beleving van het landschap.

Langs de weg waren veel stalletjes met tulpen te koop; grote bossen, voor weinig geld. Ik heb nog gedacht om aan het eind van de fietstocht een bos te kopen. Wie wil nou niet een kamer vol tulpen voor maar 5 euro. Toch heb ik het niet gedaan. Waarom niet? Omdat ik weet dat in de bollenteelt veel gif wordt gespoten en de bodem vaak chemisch wordt ontsmet. Het is de andere kant van de medaille. Die bollenvelden, ze blijven voor mij heel dubbel. Aan de ene kant kan ik en vele toeristen met mij, genieten van de kleuren en geuren. Maar aan de andere kant trekken ze veel autoverkeer aan en de aanslag die de bollenteelt doet op het milieu kan ik niet uit mijn hoofd zetten als ik daar rondfiets.

Als ik hier rondfiets denk ik ook steeds aan de bestrijdingsmiddelen die gebruikt worden in de bollenteelt.

6 maart 2014 door mtiemens

Vasten

Gisteravond (aswoensdag) zijn we naar de kerk geweest om, naar goede katholieke traditie, het askruisje te halen.

‘Mens, gij zijt stof en stof zult gij worden’.

Deze woorden maken je enigszins nederig. Ze maken je weer bewust van je eigen vergankelijkheid. Het brengt mij in de gemoedstoestand die past bij het begin van de veertigdagentijd. De veertigdagentijd, in de katholieke kerk een tijd voor bezinning, inkeer en zelfreflectie als voorbereiding op het paasfeest. Van oudsher gaat deze periode gepaard met een vorm van vasten, bijvoorbeeld afzien van vlees of alcohol.

Ik zie, en lees in de krant, dat er nu steeds meer niet katholieken en zelfs niet gelovigen een behoefte hebben om te vasten. Je ziet dan ook allerlei nieuwe vormen van vasten ontstaan. Mensen zoeken naar manieren om even afstand te kunnen nemen van de drukke jachtige wereld waarin we leven. Afstand nemen van de verleidingen van de reclame, afstand nemen van dat alles moet, afstand nemen van overmatig consumptie, afstand nemen van sociale media.

40 dagen om te leren

Een andere reden om te gaan vasten is de zorg om het milieu en de klimaatverandering. De Aarde en de mensheid is er zeer bij gebaat als we een wat sobere, duurzame levensstijl ontwikkelen. De vastenperiode is een mooie gelegenheid om daarin weer een nieuwe stap te zetten. Hoe vaak gebeurt het niet dat je besluit om iets helemaal anders te gaan doen? En dat je dan na vijf dagen weer in het oude patroon vervalt. Dat is eigenlijk helemaal niet vreemd. Nieuwe gewoontes laten zich niet van de een op andere dag vastzetten in ons brein. Uit ervaring blijken onze hersenen 40 dagen nodig te hebben om nieuwe voorkeurspatronen aan te leren en te verankeren. De veertigdagentijd is dus een uitermate geschikte oefenperiode.

Autovasten
Volledig (lever je sleutels in)
Deels (specificeer welke ritten je niet meer met de auto gaat doen)

Wij hebben als gezin ons voorgenomen om geen vlees te eten (behalve op de zondag, dat is de compromis). Andere ideeën voor ‘klimaatvasten’ zijn bijvoorbeeld autovasten (volledig (sleutels inleveren) of specifieke ritten met OV of fiets (boodschappen)), geen drinken kopen in pakjes, blikjes of flesjes zonder statiegeld, alleen lokaal geproduceerd voedsel eten, etensrestjes verwerken in andere maaltijden (of een restjesdag invoeren), minder en/of korter douchen, geen nieuwe kleding kopen.

9 januari 2014 door mtiemens

Fietsen in Ghana?

Nee, ik ben niet van plan om in Ghana te gaan fietsen, maar de droom van Kodzo Deku is dat de mensen in Ghana meer gaan fietsen. Kodzo komt uit Ghana en is pater van het Goddelijk Woord. Het afgelopen jaar heeft hij stage gelopen in onze parochie Sint Maarten op de Utrechtse Heuvelrug. Groot was zijn verbazing dat er in het rijke Nederland mensen zijn die vrijwillig kiezen voor een eenvoudig leven, terwijl ze zich meer luxe, bijvoorbeeld een auto, zouden kunnen veroorloven. Hij zag bijna iedereen fietsen, van de postbode tot en met de president. Dat was echt een eye-opener voor hem.

In Ghana zou zijn professor het niet in zijn hoofd halen om op de fiets naar zijn werk te gaan, vertelde Kodzo. Fietsen wordt als minderwaardig gezien, als iets voor de armen. Als je het kunt veroorloven dan rij je in een auto. Dan ben je iemand. Dan kom je als Ghanees hier in Nederland en dan blijkt dat het ook anders kan. Dat bracht hem op het idee om een promotiefilmpje voor het fietsen te maken waarin hij wil laten zien dat fietsen voor iedereen heel gewoon is.

Zodoende kwam Godzo bij ons gezin terecht om eens te horen waarom wij er voor kiezen om geen auto te hebben en zoveel mogelijk op de fiets te doen. Het antwoord is eigenlijk heel simpel: ‘We hebben geen auto nodig.’ Met fiets, bus en trein komen we overal waar we willen zijn. Als dit echt moeilijk is of als we grote dingen moeten vervoeren dan doen we dit met de buurtauto, maar die keren kunnen we op één hand per jaar tellen.

Kodzo interviewt ons als ervaringsdeskundigen zonder auto.

Bovendien beleven we veel plezier aan het fietsen. Het is gezond, je maakt de seizoenen bewuster mee, je voelt de wind in je haren en de zon op je gezicht, de kinderen hebben meer vrijheid om zelfstandig naar vriendjes en clubjes toe te gaan, het is goed voor het milieu en het is nog goedkoper ook.

Met het filmpje, of misschien wel documentaire, wil Kodzo laten zien dat fietsen niets te maken heeft met status en dat het bovendien gezond is en goed voor het milieu. Wie had dat gedacht dat Nederland nog eens als voorbeeld zou kunnen dienen voor het leven in Ghana (op gebied van de fiets dan). Dan moeten we er nu alleen nog voor zorgen dat de paus een stukje gaat fietsen als die naar Nederland komt. Dat zou pas een geweldige stimulans zijn om de Ghanezen op de fiets te krijgen.

1 oktober 2013 door mtiemens

Zonder auto kan het ook!

U kent ze vast wel, de estafettelopen. Afgelopen zaterdag vierde de Hart van Brabantloop haar zesde lustrum. ‘Zonder Auto kan het Ook‘ vierde haar vijfde lustrum. Al 25 jaar doet ze mee met estafettelopen. Zij doet dit, zoals de naam het al zegt, zonder dat er een auto aan te pas komt. Het hele team verplaatst zich per fiets. Zo hebben we met elkaar niet alleen een sportieve dag, maar zijn we nog duurzaam bezig ook. Bovendien, het is veel gezelliger samen te fietsen dan in de auto’s te zitten.

Heel het gezin doet mee.

De tweede generatie in actie

Dit jaar liep voor het eerst ‘de tweede generatie’ mee. Dat was wel erg bijzonder. Hele gezinnen deden mee. Het doel van de Stichting ‘Zonder auto kan het Ook’, is simpelweg om te laten zien dat het kan zonder auto, ook dit soort estafettelopen. In de beginperiode waren we een bijzonder fenomeen en een zeldzaamheid. Maar goed voorbeeld doet volgen. Nu zijn er vaak meerdere teams die de auto thuis laten. Als je met andere leden van fietsteams praat hoor ik altijd dat ze het doen omdat het gewoonweg veel leuker en ontspannender is. En dat is helemaal waar. Er zijn organisaties van estafettelopen die daar op ingesprongen zijn. Sommige lopen, zoals de Veluweloop, hebben een apart fietsklassement en een aparte fietsroute naast de lopersroute en de autoroute. Daar hebben we toch iets gewonnen in die 25 jaar.

Het team van Zonder Auto Kan Het Ook, september 2013

GroenGeloven

lezingen, workshops, geloof en duurzaamheid, verwondering, dankbaarheid, verbondenheid, schepping, genieten van het goede leven

fiets