Ongeveer een jaar geleden werd ik benaderd door Carla Dik-Faber, projectleider bij GroeneKerken. Ze vroeg me of ik mee wilde schrijven aan een handboek voor kerkvergroeners. Die kunnen immers wel een steuntje in de rug gebruiken. Ze vroeg mij speciaal voor een verdiepend hoofdstuk, omdat (kerk)vergroenen niet een lijstje met karweitjes mag worden dat, uit een drammerig rechtvaardigheidsgevoel, moet worden afgewerkt. “Kun jij iets dieper ingaan op de spirituele kant van duurzaamheid?” Natuurlijk wilde ik dat. Het was een uitdaging die ik wel aan wilde gaan.
Lees verdersamen kerk zijn
Ja, ik geloof
Afgelopen zondag sloten we in Driebergen de week van gebed voor eenheid van de christenen af met een oecumenische viering. Het was weer een mooie mix van inhoud, gebed en liederen die de kleurrijke diversiteit van de kerkgenootschappen weerspiegelt. Het is zo fijn om samen te zingen en te bidden, je voelt dat het verbindt ondanks de verschillen die er ook mogen zijn. Maar we weten we geloven en leven uit die ene Kracht, die ene Bron van Liefde die we God noemen. We zijn als stralen van de zon, dragers van Zijn Licht, als takken aan een boom die allen gevoed worden door dezelfde kracht uit de wortels. Daarin weten we ons met elkaar verbonden en kunnen we zeggen: “Ja, ik geloof.”
Lees verderGods grond
Er zijn veel kerken die grond bezitten of verpachten. Op de laatste groene kerkendag (12 oktober 2024) gaf Jan van der Stoep, bijzonder hoogleraar christelijke filosofie aan de WUR, een workshop over voedsel, landgebruik en rentmeesterschap. Wat doen kerken met hun grond? Grond is meer dan economisch kapitaal, stelde hij. Gronden hebben ook ecologische, historische, sociale, ethische en spirituele waarden. Grondbezit en -gebruik scheppen daarom verplichtingen. In deze tijd waarin de natuur door de vele menselijke economische activiteiten erg onder druk staat, bieden kerkelijke gronden ook een kans om de verbinding tussen mens en aarde opnieuw te doorleven. Een mooi en hartverwarmend voorbeeld daarvan stuurde Coen van Loon, oud diaken van de parochie Sint Maarten, mij vorige week toe. Hier word ik echt blij van.
Lees verderGroeneKerkendag
Vandaag even geen eigen blog maar aandacht voor de aankomende GroeneKerkendag op 8 oktober. Warm bij u aanbevolen.
Op zaterdag 8 oktober vindt in de Ontmoetingskerk in Ede voor de vijfde keer de GroeneKerkendag plaats. Tijdens dit jubileum biedt Tear een inspirerende dag vol spraakmakende sprekers en workshops voor iedere kerk die door het geloof gemotiveerd is om te zorgen voor onze naaste en de schepping. En samen willen we vieren dat we de honderdste Groene Kerk mogen verwelkomen. De GroeneKerkendag is een initiatief van Kerk in Actie en Tear.
Op het podium
Drie sprekers staan er tijdens de GroeneKerkendag op het podium. Adrian de Groot Ruiz staat in de top 100 van invloedrijkste mensen op het gebied van duurzaamheid. Hij is een veelgevraagd spreker in Europa en Amerika. Sjef Staps is projectleider duurzame ontwikkeling voor het Louis Bolk instituut en vertelt over biodiversiteit. Anastasia Kellermann gaat in op het thema duurzaam leiderschap en vertelt hoe je de hele gemeente in beweging kan zetten voor duurzaamheid.
Workshops
Tijdens deze dag presenteren drie totaal verschillende nieuwe Groene Kerken zich. Zij vertellen op welke manier zij Groene Kerk zijn. Tijdens de workshopronde kun je kiezen uit acht verschillende workshops, waaronder de workshop ‘God in de supermarkt’ (over voedsel) en workshops over energiebeheer en rentmeesterschap. Aan het einde van het programma kun je met een hapje en een drankje inspiratie opdoen voor het groener maken van je kerk, op de markt van diverse duurzame producten en initiatieven.
Tijd en plaats
De GroeneKerkendag wordt jaarlijks door Kerk in Actie en Tear georganiseerd en vindt plaats op 8 oktober in de Ontmoetingskerk aan de Zuilestein 1 in Ede. Het programma start om 9.30 uur met koffie en duurt tot 16.00 uur. De kosten voor deze dag bedragen 10 euro en zijn inclusief een biologische lunch. Meld je hier aan voor de GroeneKerkendag: https://www.groenekerken.nl/groenekerkendag/
Oecumenische viering
Wat is een oecumenische viering toch verrijkend. Het samen zijn, samen bidden en zingen geeft echt een gevoel van verbondenheid. En dan nog te beseffen dat overal op de wereld mensen in kerken samenkomen om samen te vieren rondom dezelfde liturgie die dit jaar door mensen in Letland was samengesteld. Mij doet dat wat. Op zo’n moment voelen al die mensen echt als kinderen van één Vader, mijn zusters en broeders. Onze Vader, krijgt dan betekenis.
Heel mooi was het dan ook om het Onze Vader ieder op zijn of haar eigen manier te bidden. Dan merk je dat de cadansen in het gebed van de verschillende stromingen van elkaar verschillen. Maar ze werden op elkaar afgestemd. Heel natuurlijk werd er gewacht tot ieder de strofe klaar had, voordat er aan de nieuwe werd begonnen. Zo ontstond er in mijn beleving een dynamisch, harmonisch geheel; een wolk van gebeden die de kerk vulden.
Samen zingen. Het was een feest om mee te zingen in het koor, een samenvoeging van de Cantorij en mijn eigen koor. En wat een verrassing was het om te ontdekken dat we een prachtig lied in ons eigen repertoire hadden zitten dat we zelf totaal vergeten waren. Ik kende het niet en ik zing toch al aardig wat jaren mee. We hebben het lied “Boek, jij ben geleefd, zeg ons hoe te leven” met veel genoegen afgestoft en glans gegeven. We gaan het vast weer vaker zingen. En dat geldt ook voor een, voor mijn koor, nieuw lied “Dit ene weten wij, en aan dit één houden wij ons vast”.
