stilte

door

Wat de stilte kan brengen

Afgelopen zondag (Dag van de Stilte) mocht ik weer voorgaan bij ons in de kerk. Tijdens de voorbereiding voor deze viering kwam er een herinnering bij mij boven. Ik was tiener en liep in een drukke winkelstraat in Den Haag. In mijn herinnering kwam er plotseling een vrouw naar mij toe en vroeg of zij voor mij mocht bidden. Nog voordat ik iets kon antwoorden pakte ze me bij de arm en leidde me richting de etalages. Daar stonden we ingeklemd tussen de langslopende mensen en de etalageruit en begon ze te bidden. Ze zal het met al haar ziel en zaligheid en goede bedoelingen gedaan hebben. Maar ik voelde me vooral overrompeld en erg ongemakkelijk, opgelaten, bekeken. Dit was niet hoe ik gewend was te bidden.
Er zijn vele manieren om te bidden. In de evangelielezing laat Jezus zijn leerlingen, en dus ook ons, zien dat de manier waarop je bidt, veel zegt over je zelf. In het gebed komt je ware aard naar boven. Jezus zelf zocht vaak een eenzame, stille, plek op om te bidden. Waar vind je nog een stille plek in je eigen woonomgeving?

Lees verder →
door

Speken over het geheim

Ik zit in een leesgroep van Speling, een tijdschrift voor bezinning. Het nummer (4, 2023) dat we nu aan het lezen zijn heeft als titel: Spreken over het geheim. Dat geheim verwijst onder meer naar het mysterie van de Aarde. ‘Haar diversiteit aan levensvormen, haar kwetsbaarheid enerzijds, haar veerkracht anderzijds, zijn geheimvolle zaken om met respect bij stil te staan’, staat in de redactionele inleiding.

Lees verder →
door

Mariawandeling

Een paar weken geleden, ging ik voor het eerst mee met een Mariawandeling in het Driebergse bos onder de bezielende leiding van Harrold Zemann, pastoor van ‘mijn’ Parochie Sint Maarten. Aan de initiatiefneemster had ik een jaar geleden in het bos en de Heidetuin de mooie plekjes voor de Mariawandelingen laten zien, waaronder ook de Lourdesgrot. Zo was ik er enigszins bij betrokken. Toch was ik nog nooit mee geweest met de wandelingen. Ik heb wel wat met Maria, maar niet zo met de rozenkrans. Dat hield me innerlijk een beetje tegen denk ik. Wel heb ik de ervaring dat buiten bidden het gevoel van verbondenheid met ‘alles wat is’ versterkt. Dus, toen er weer een wandeling zou zijn, oktober is Mariamaand in de katholieke kerk, dacht ik, geef het een kans. Het was voor mij een nieuwe en mooie ervaring om zo je geloof te beleven. Een moment van diepe ontroering viel me toe. Lees verder →

door

Weg van de wereld

We keken er lang naar uit. Vijf nachten in een hut op de Hardangervidda in Noorwegen. Weg van alles. Alleen met elkaar, met de bergen, de meren, de planten en de dieren en de stilte. Bijna tot op de dag van vertrek was het spannend of we konden gaan. Maar met een PCR test voor de doorreis door Denemarken en voldoende vaccinatie voor Noorwegen is het gelukt. Net op tijd, hoorden we toen we terug waren. Een paar dagen later waren we Noorwegen misschien niet meer in gekomen. Wij hadden geluk. Het was een hele bijzondere week, samen met mijn moeder, mijn broer en mijn dochter. Lees verder →