Heb jij ook zo naar de lentezon verlangt? Afgelopen dinsdag fietste ik naar Utrecht en heb genoten van dat weldadige gevoel van de zonnewarmte op mijn gezicht. Opeens begreep volkomen dat Franciscus van Assisi het Zonnelied vrijwel begint met het prijzen van de Heer ‘vooral door mijnheer broeder zon die de dag is en door wie Gij ons verlicht’. De zon laat de natuur ontwaken uit de winterslaap. Bloeiende sneeuwklokjes en krokussen laten zien dat de lente al volop begonnen is.De katjes van de hazelaar zijn alweer bruin aan het worden. Mijn man heeft afgelopen weekend al bloeiend speenkruid gezien. Ik hield mijn ogen dus open. Speenkruid heb ik niet gezien, maar wel heel veel ander moois.

Zoveel te zien

Op het talud langs de snelweg lachten een paar paardenbloemen me toe. Het geel spatte ervan af, als een weerspiegeling van de zon. Daar werd ik gewoon blij van. Aan de overkant van de weg liepen twee eenden op het water van de sloot. Tenminste zo leek het. Het was een erg grappig gezicht, hoe ze waggelden op het ijs onder het laagje water. Hoe anders bewoog de reiger die even verder op het ijs liep.  Hij liep voetje voor voetje, heel behoedzaam. Eigenlijk zo statig als reigers altijd lopen, maar hij moest nu duidelijk zijn best doen om zijn waardigheid op de gladde ijs te bewaren.

Minder is meer

We staan nu aan het begin van de veertigdagentijd. Een periode van gebed en bezinning als voorbereiding op het feest van Pasen. Een tijd ook om je te bezinnen op je eigen levensstijl. Beseffen waar je dankbaar voor bent. Maar ook om te zien wat overbodig is en je als ballast meedraagt. Mensen die vasten proberen op die manier een stukje van de ballast af te leggen. Sober(der) leven is niet alleen minder consumeren, maar gaat ook om de kunst te genieten van de kleine dingen. Je weet wel ‘minder is meer’, een wijze les waaraan paus Franciscus ons herinnert in zijn encycliek Laudato Si’. Daarom neem ik me voor deze vastenperiode niet alleen af te zien van vlees en alcohol, maar ook om mezelf te verwennen. Hoe? Door vaker de tijd te nemen om te gaan wandelen en fietsen en me te laven aan de schoonheid van Gods schepping. Voor mij is dat een manier van bidden.

“Wees geprezen, mijn Heer, met al uw schepselen,
vooral door mijnheer broeder zon
die de dag is en door wie Gij ons verlicht.
En hij is mooi en straalt met grote pracht;
van U, Allerhoogste, draagt hij het teken.”