Twee weken geleden reisde ik van het midden van het land naar het noorden. Ik vertrok met stralend weer. Na Amersfoort werd het steeds mistiger. Eenmaal de IJssel over zat het gewoon potdicht. Alles was grijs. Dat duurde de hele dag. Ook de volgende dag trok de hemel niet open. Wat was het heerlijk om de dag daarna de zon weer te mogen begroeten. Broeder zon, wat zouden we zonder hem moeten? Guy Dilweg schreef een mooie meditatie bij het Zonnelied van Franciscus van Assisi. Hier het gedeelte over broeder zon.

Allerhoogste, almachtige, goede Heer,
van u zijn de lof, de roem, de eer en alle zegen.
U alleen, Allerhoogste, komen zij toe
en geen mens is waardig uw Naam te noemen.

Wees geprezen, mijn Heer, door al uw schepselen,
vooral door mijnheer, broeder zon
die de dag is en door wij Gij ons verlicht.
En hij is mooie en straalt met grote pracht;
van U, Allerhoogste, draagt hij het teken.
(Franciscus van Assisi)

Jan W. Scheffers

Wie kan leven zonder zon, zonder licht, zonder warmte?
De zon als beeld van de Liefde
die geen onderscheid maakt tussen zondaars en rechtvaardigen.
Voor ieder gaat hij op.
In het donker zijn alle katjes grauw, zegt men –
kun je ook zeggen
dat in het licht van de zon,
iedereen straalt en licht geeft?
Wij dragen de zon in ons hart,
in ons warme bloed, in onze harteklop,
in ons mededogen en onze belangeloze liefde,
waarmee we een ander laten stralen
als schepsel van God.
(Guy Dilweg)

Uit: Aarde mijn aarde, Teksten om van de aarde te gaan houden. Franciscaans Milieuproject Stoutenburg.

Alleen nog tweedehands te krijgen. Zie https://www.boekwinkeltjes.nl