verbinding

door

Wees waakzaam

Bij het doorbladeren van mijn verzameling teksten en aantekeningen voor het voorbereiden van lezingen kwam ik de onderstaande tekst tegen.  Ik weet niet meer van wie ik de tekst gekregen heb en dus ook niet wie hem geschreven heeft. Maar ik vind het een mooie tekst en wil die graag met jullie delen. Het is een aansporing om waakzaam te blijven. Een herinnering dat “duurzaam doen” een werkwoord is en continu alertheid vraagt. Dat we onze aandacht om zorg voor de schepping niet mogen laten verslappen. Zo’n herinnering is soms nodig, want voor je het weet……..

Wees waakzaam, want voor je het weet
heeft de consumptiewereld met je diepste dromen een loopje genomen
en je verlangen naar geluk netjes ingepakt in koopgedrag.

Wees waakzaam, want voor je het beseft
zijn je vragen verstomd en zie je niet meer hoe het onrecht wordt goedgepraat
en ben je mooi aangepast aan wat de gewone gang van zaken heet.

Wees waakzaam, want voor je het beseft
praat je mee met was ze allemaal zeggen
dat het elk voor zich is in het leven en dat jij toch ook maar één keer leeft.

Wees waakzaam, want voor je het beseft
leef ook jij ten koste van anderen ook al heb je de mond vol
van kiezen voor de zwaksten.

winkelwagen vol

Rondje supermarkt

door

Met de handen in de aarde

Soms heb je van die tijden dat je veel te veel met je hoofd bezig bent. Veel lezen, denken, schrijven, allemaal heel leuk, maar op een gegeven moment lukt het gewoon niet meer. Dan is het hoofd te vol, er kan niks meer bij. Dan moet je er dus gewoon even mee stoppen; even weg van bureau en computer. Wat is het dan heerlijk om lekker in de aarde te kunnen wroeten.

Sinds een paar weken ben ik weer actief als vrijwilliger in de ecotuin van de kinderboerderij in Driebergen. De tuin is niet heel erg groot, maar wel ingericht met verschillende leefgebiedjes. Zo is er een vijver met een moerasgebiedje en een heuvel met een kalkrijk en een kalkarm gedeelte. Door de hele tuin heen zijn er schuilplekken voor insecten, salamanders, muizen en egels. Er springt regelmatig iets voor je voeten of handen weg als je bezig bent. Het is gewoon al fijn om daar te zijn.

ecotuin 2ecotuin 1

Van de week heb ik veel grote rozetten met een enorme penwortel eruit gehaald. Deze plant, en ik moet eerlijke bekennen dat ik de naam niet weet, overwoekerde de rest van de planten nogal. Bij elke rozet die ik weghaalde kwam er een verrassing onder vandaan, zoals kleine anjers, trilgras en last but not least marjolein. Op een of andere manier vind ik het altijd leuk de plant waarnaar ik vernoemd ben tegen te komen; of het nu in de tuin is of op vakantie in de bermen. Zo met de handen in de aarde bezig zijn, dat doet een mens goed.

door

Manifest Laudato Si

Ik was graag bij die 250 mensen geweest die vorige week in Bennekom bijeenkwamen voor de landelijke Laudato Si inspiratiedag. Naar wat ik er over gehoord en gelezen heb was het een mooie dag en was er een mix van alle soorten gelovigen aanwezig. Op de website Laudato-Si is er van alles over te lezen.

laudato si franciscus met vogelsHet bleef niet alleen bij het uitwisselen van gedachten en ideeën er werd ook een manifest gelanceerd. Het manifest roept op tot een ecologische bekering van onszelf, de kerk en de maatschappij. Bezoekers van de inspiratiedag konden dit manifest terplekke onderschrijven. Maar mocht u dat ook nog willen dan kan dat door een e-mail te sturen aan LS@knr.nl met uw naam en de tekst: “Ook ik wil de opdracht die in het Laudato Si manifest verwoord staat aan mijzelf stellen en kenbaar maken aan de kerkelijke en politieke leiders van Nederland.”

Onder andere de ChristenUnie pakt de handschoen op. Zij organiseert op 3 juni in Utrecht “Hét event waar christenen samen in beweging komen voor de schepping” onder de naam van GroenGelovig. (Ondanks de naam van het event ben ik er niet persoonlijk bij betrokken, maar ga er natuurlijk wel heen).

En dan is er ook nog een Laudato Si actieweek in de maak. De Global Catholic Climate Movement, een van de meest actieve katholieke milieugroepen ter wereld, vraagt parochies en katholieke gemeenschappen om in de week van 12 – 19 juni een evenement te organiseren rond de encycliek. Het is dan precies een jaar nadat Laudato Si is verschenen. Het mag van alles zijn; een studiebijeenkomst, gebedsviering of milieuactie. Wilt u er mee aan de slag, kijk dan voor inspiratie eens op de site van GCCM.

Kortom, het is hartverwarmend om te merken dat wereldwijd de mensen warmlopen voor de boodschap van paus Franciscus om samen zorg te dragen voor ons gemeenschappelijke huis en hiervoor in actie komen. Alleen dat werkt al verbindend. En die verbinding is waar we het van moeten hebben.

door

Voorjaar

Gister was het voor mij eigenlijk een binnendag; ideeën uitwerken voor een nieuwe cursus die ik ‘Leven in verbinding’ noem als onderdeel van mijn stage voor de catechetenopleiding die ik aan het volgen ben. Ook werd het hoog tijd om stof te knippen voor nieuwe bijenwasdoeken. Vorige week op de bijenmarkt in Doorn gingen ze weer als zoete broodjes over de toonbank. Wat is het dan heerlijk om tussendoor even naar de Hondspol te fietsen om melk en groente te halen. Het voorjaar komt je dan met volle teugen tegemoet. Overal bloeiende bomen, zowel in tuinen als in de bosranden en singels. De sleedoorn staat er nu prachtig bij. De knotwilgen hebben allemaal een groene waas gekregen. Het duurt nog maar even en dan staan ze in blad. De slootranden zijn hier en daar een geel tapijt van het speenkruid met bloemetjes die wijd open staan richting de zon. Ik kan er intens van genieten en wordt dan ook van binnen warm. Ik zal zelfs al bloeiende pinksterbloemen en ook het fluitenkruid laat de eerste bloemen zien. Dit alles samen met zingende vogels (die ik helaas, op een paar na, niet aan het geluid herken), buitelende kieviten, de fladderende vlinders en huppelende lammetjes. Kortom, het voorjaar is echt losgebarsten.

slootrand met speenkruid

Als ik dan terugkom is het eerlijk gezegd best moeilijk om me weer te zetten tot wat werk. Uiteindelijk beland ik dan met wat leesvoer (u weet wel die stapel die nooit kleiner wordt) en mijn aantekenschrift op het bankje in de tuin.