Bij een Olympisch record gaan veel mensen uit hun dak en de sportvrouw of –man krijgt hoogst waarschijnlijk een gouden medaille. Maar er zijn ook records waar we minder blij mee zijn als ze gebroken worden, zoals bijvoorbeeld van overshoot day. Lees verder
Geniet u ook van de lange zomeravonden? Ik weet, ze zijn op dit moment niet allemaal zo lekker dat je eindeloos buiten kunt zitten met een glaasje witte wijn of rosé. De nattigheid gooit soms roet in het eten. Maar nu is het ’s avonds heerlijk om hard te lopen. Lees verder
Vorige week, het was prachtig weer, heb ik twee dagen met een vriendin gewandeld. We zien elkaar maar één keer per jaar en dan lopen we een weekend samen. Dan hebben we echt de tijd voor elkaar en praten we over wat ons het afgelopen jaar bezig hield en wat komen gaat. Lees verder
Afgelopen zondag gingen wereldwijd 785.000 mensen de straat op met het motto “Wij zijn niet te stoppen, klimaatverandering wel!’’ Maar dan moet je natuurlijk wel in actie komen. “Kom in actie!!” was de boodschap die iedereen uitdroeg aan alle wereldleiders die nu in Parijs bijeen zijn. Zij sluiten daar immers een klimaatverdrag dat onze toekomst, en die van onze kinderen en kleinkinderen en de Aarde, bepaalt. We hebben massaal van ons laten horen, en we zijn gehoord. “Deze roep kunnen we niet negeren”, heeft Obama gezegd. Klimaatgerechtigheid, dat is wat ik hoop dat deze top oplevert.
Het was die zondagmiddag guur herfstweer, met regen en wind. Er was voor later op de middag en avond zelfs code oranje afgegeven. Maar dat deerde ons in Amsterdam niet. Gehuld in regenpak of paraplu gingen we gewoon op weg. We droegen de Ark van Noach mee, die heel wat bekijks trok. Noach was een vooruitziend man en bouwde de ark met een blik op de toekomst. De ark als teken van hoop, als teken van actie, het heft in eigen handen nemen en het schuitje waarin we met ons allen zitten en willen overleven.
De sfeer was goed, vrolijk zelfs, met veel muziek, waardoor je als vanzelf ging dansen, of iets wat daar op leek. Het hield ons in ieder geval warm. Op allerlei manieren lieten de mensen zien wat voor hun belangrijk is. Een stel verpleegsters ontfermden zich om een gewonde aardbol. Studenten reden mee met een bakfiets vol ‘weggegooid’ voedsel en deelden dat uit. “Taste before you waste” (Proef voordat je het weggooit), was hun boodschap. We hebben met ons allen heerlijk gegeten van een anders weggegooid brood. Het deed me denken aan het verhaal van de zeven broden en wat visjes (Mt 15, 34-37).
Weer thuis gekomen keken we naar het Journaal. Daarin werd Amsterdam nauwelijks genoemd. Jammer. Maar wel de schoenen in Parijs. Het beeld van een plein vol schoenen met briefjes, plantjes, maakte op mij diepe indruk. Ieder paar schoenen een hartenkreet voor een leefbare toekomst. Deze stille boodschap moet volgens mij oorverdovend binnenkomen bij de wereldleiders in Parijs. Ik wens ze wijsheid, moed, lef en barmhartigheid toe.
Zaterdag 10 oktober ben ik naar alweer de vierde Groene kerkendag geweest. Ik was er niet alleen. Meer dan 150 mensen uit het hele land waren naar Houten gekomen voor ontmoeting en inspiratie. Uit de interactieve opening door dagvoorzitter Niels de Zwart bleek dat ongeveer de helft van de aanwezigen voor het eerst deelnam. Er ontstond daardoor een prachtige dynamiek tussen ‘de oude rotten in het vak’ en de ‘nieuwkomers’.
In de liturgische opening met Roland Putman en Otto Sondorp was ‘hoop’ het kernwoord.
“Vandaag is er een klein groen begin van hoop. Het mag ook klein beginnen.”
Met het vertrouwen dat het zal groeien net als het mosterdzaadje dat uitgroeide tot een grote struik, waar de vogels van de hemel in de takken kwamen nestelen.
De deelnemers konden volop inspiratie halen uit de verhalen van verschillende mensen die vertelden wat ze bij hun in de kerk doen, en dat ging verder dan zonnepanelen op het dak en het schenken van fair trade koffie. De Doopsgezinden in Aalsmeer gebruiken een aanstekelijke formule met in ieder jaargetijde een gezamenlijke activiteit: een groene viering in het voorjaar, een fietstocht langs ‘groene’ of juist ‘niet groene’ plekken in de zomer, 
een duurzame maaltijd en markt van streekproducten in het najaar en in de winter een gemeenschapsavond waarbij meestal een iemand wordt uitgenodigd die een interessant verhaal kan vertellen rondom geloof en duurzaamheid. De jongeren lopen mee met de climate miles van Urgenda. U kunt ook meelopen of kiezen voor de klimaatloop.
Het gevarieerde aanbod van de workshops maakte de keus wel moeilijk. Inspiratie en informatie, actie en bezinning, het kwam allemaal aan de orde in de vorm van een scheppingswandeling, een workshop over de Joodse spijswetten, over duurzaamheid in de islam, over de encycliek Laudato Si van paus Franciscus, of over de rol van geld, van de voorganger of van jongeren in de groene (wijk-)gemeente.
Het was een stralende dag en een hele dag binnen is ook maar binnen. De keuze voor de scheppingswandeling was dan ook snel gemaakt. Lisette van der Wel leidde ons tijdens de wandeling door het mysterie van het ontstaan van het heelal en de aarde met al het leven. In haar verhaal liet ze zien dat, om te overleven als de omstandigheden veranderden, er steeds meer samenwerking kwam. Eerst tussen elementen, daarna binnen cellen, tussen cellen, binnen organismen en tussen organismen. Dit ging gepaard met een toename van complexiteit, maar ook met een toename van zorg. De dino’s waren de eerste dieren met ouderlijke zorg voor hun jongen. Affectie, empathie en zorg, zijn kwaliteiten die langzamerhand zijn ontstaan en dus niet eigen zijn aan de mens. Maar ze zijn wel onmisbaar voor ons menselijke bestaan. De climax van deze kwaliteiten is misschien wel eigen aan de mens; liefde. Maar ook daar staan we niet alleen in want de allesomvattende liefde komt van God. En die liefde klinkt door het hele verhaal heen.
In de workshop rondom Laudato Si hebben we het gebed voor de aarde gelezen met de methode van Lectio Divina. Bij deze methode wordt de tekst drie keer gelezen. Elke keer met een andere ‘opdracht’. Welke zin of welk woord raakt je? Wat is voor jou de boodschap? Wat ga je hiermee doen? In stilte hebben we deze vragen overdacht en uitgewisseld met elkaar. Ik had al eerder van deze methode gehoord, maar het nog nooit toegepast. Het was een verrijkende ervaring.
Een andere manier om in een korte tijd de kernboodschap van de encycliek ‘Laudato Si’ te horen is te kijken naar het filmpje dat onze Vlaamse buren maakten. Het is te vinden op www.nieuw.kerknet.be.
Het was een geweldige mooie en inspirerende dag. We somberen weleens over leeglopende kerken, kerkelijk bureaucratie, misstanden in de kerk en een tegenvallend overheidsbeleid op het gebied van duurzaamheid, maar hier in Houten kregen we een geweldige opkikker. Er kwamen dit jaar 23 nieuwe groene kerken bij. De beweging van de Groene Kerken bloeit en groeit! Bent u er volgend jaar ook bij?
GroenGeloven 